[เถรี]

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงได้ตรัสว่า สุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย การสั่งสมบุญนั้นนำมาซึ่งความสุข โดยเฉพาะการสั่งสมบุญในทาน ในศีล ในภาวนา ตราบใดที่เรายังไม่พ้นการเวียนว่ายตายเกิด บุญจากการให้ทานก็ทำให้เรามีฐานะร่ำรวย บุญจากการรักษาศีลก็เป็นผู้มีรูปสวย มีจิตใจดีงาม บุญในการภาวนาก็ทำให้เรามีปัญญามาก

คนไทยเชื้อสายจีนในปัจจุบันนี้ จะว่าไปแล้วปฏิบัติในประเพณีตรุษจีนเพราะสายเลือดบังคับเท่านั้น ส่วนมากน่าจะเกินร้อยละ ๗๐ - ๘๐ ถึงเวลาก็หันมาทำบุญแบบไทย ๆ แม้ว่าสมัยก่อนเขาจะมีคำว่า "ทำบุญสูญเปล่า ไหว้เจ้ายังได้กิน" แต่สมัยนี้คนจีนที่กลืนมาเป็นไทยจะหมดอยู่แล้ว หลายท่านทำบุญมากกว่าคนไทยหลายเท่า โดยเฉพาะบรรดาเถ้าแก่ใหญ่ ๆ บางทีก็สร้างโบสถ์เองทั้งหลัง บางท่านก็ถึงขนาดสร้างวัดทั้งวัดเลยก็มี..!

จึงเป็นเรื่องที่พวกเราต้องตระหนักเอาไว้ว่า ในเรื่องของบุญของกุศลนั้น เป็นเรื่องที่สำคัญมาก บุคคลที่ไม่ประมาท ย่อมสร้างสมบุญกุศลเป็นปกติ เพราะว่าถ้าเราประมาทเมื่อไร ไม่แน่ใจว่าจะมีอกุศล ก็คือบาปเข้ามาแทรกตอนไหน ดูตัวอย่างอนาถปิณฑิกเศรษฐีที่กลายเป็นคนจนไปชั่วคราว กว่าจะได้ทรัพย์สมบัติคืนมา ก็ต้องตกระกำลำบากอยู่พักใหญ่ เราท่านทั้งหลายจึงต้องเป็นบุคคลที่ไม่ประมาทต่อกองบุญการกุศล โดยเฉพาะถ้าหวังหลุดพ้น การภาวนาและพิจารณาจะเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้เลย

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๘ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)