[เถรี]

ดังนั้น..ถ้าหากว่าเราเด็ดขาด จัดการไปทันทีทันใด ไม่ต้องไปเสียดายคน คิดเสียว่าเรายอมอยู่คนเดียว ดีกว่าอยู่ร่วมกับคนชั่ว เนื่องเพราะว่าถ้าอยู่ร่วมกันคนชั่ว ก็อยู่ในลักษณะ "ปลาเน่าตัวเดียวเหม็นไปทั้งข้อง" จึงไม่ต้องไปกังวลว่าจะไม่มีใครอยู่ร่วมกับท่าน ถ้าหากว่าสร้างเวรสร้างกรรมมา เดี๋ยวผู้ที่จะอยู่ร่วมกับเราก็มาเอง

แล้วก็อย่างที่ท่านทั้งหลายได้เห็น วัดท่าขนุนที่หลวงพ่ออดีตเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีเป็นห่วง ว่ากระผม/อาตมภาพอาจจะต้องอยู่คนเดียว แล้วปัจจุบันนี้ก็ยังอยู่กัน ๕๐ กว่ารูป/คน ถ้าเอาสาขาเข้ามารวมกัน ก็พอดีไม่มีที่ให้นอน..!

ในเรื่องของการใช้พระเดชพระคุณในการปกครองนั้น เป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ ก็คือถ้าความผิดเบา ก็ต้องมีการตำหนิโทษ อย่าลืมว่าถึงเป็นการตำหนิโทษ ก็เป็นการลงโทษ อย่าไปงุบงิบ พูดคุยกันอยู่แค่สองคน เพราะว่าอันดับแรก..ผู้ที่มีส่วนได้เสีย ไม่รู้ว่าเรื่องนี้เราจัดการไปแล้ว อันดับที่สองก็คือ ถ้าหากว่าเราจัดการโดยเด็ดขาดและเปิดเผย คนที่คิดจะทำความชั่วในลักษณะนั้นอีก ก็จะไม่กล้าทำอีก

ใช้หลักสัมมุขาวินัย ในอธิกรณสมถะ ๗ ในการระงับเรื่องราวจะเหมาะสมที่สุด แต่ต้องดูความหนักเบา ว่าจะเป็นการตำหนิโทษ การภาคทัณฑ์ การให้ออก การไล่ออก ก็ว่ากันไปตามโทษานุโทษหนักเบานั้น ๆ

ถ้าไปปล่อยให้เรื้อรัง คาราคาซัง ก็จะเหมือนกับ "สนิมเหล็กเกิดแต่เนื้อในตน" ท้ายสุดก็กัดกร่อนจนกระทั่งองค์กรนั้นผุพัง หาความเจริญก้าวหน้าไม่ได้ แล้วในขณะเดียวกัน ถ้าเป็นองค์กรอย่างเช่นคณะสงฆ์ ก็จะทำให้ผู้อื่นเสื่อมศรัทธา ขอให้ยึดหลักง่าย ๆ ว่า ถ้าเราบริหารวัด หรือว่าสำนักสงฆ์ เอาแค่หลักการว่า "พระเณรบวชเข้ามาแล้ว ให้ชาวบ้านไหว้ได้เต็มมือก็พอ..!"

เรื่องพวกนี้จะช้าจะเร็ว เราท่านทั้งหลายก็จะต้องได้พบ แล้วท้ายที่สุด ก็อาจจะต้องไปปฏิบัติหน้าที่นั้นเอง กระผม/อาตมภาพจึงได้บอกกล่าวกับพวกเราเอาไว้ เผื่อจะได้เป็นประสบการณ์และเข้าใจถึงวิธีการ ตลอดจนแนวทางในการปฏิบัติ เมื่อไปเจอปัญหาด้วยตนเอง จะได้ไม่เสียเวลารับมือกันนาน ขอให้ยึดหลักยุติธรรม ปราศจากอคติ ถูกต้องตามระเบียบวินัยและกฎหมายบ้านเมือง จะไม่มีใครตำหนิเราได้เลย

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๑๘ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)