[เถรี]

สมัยที่อยู่วัดท่าซุง พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านสอนให้พวกกระผม/อาตมภาพล็อคประตูทุกครั้งที่ออกจากที่พัก จนกระทั่งมีการล็อคขังเพื่อนกันมาแล้ว เพราะว่าเข้าไปแล้วก็มัวแต่เข้าห้องน้ำอยู่ แต่ก็จำเป็นต้องทำ ท่านบอกว่า "ถ้าไม่มีโอกาสคนเราจะไม่ลักขโมย แต่ถ้าเราไปเปิดโอกาสให้ แล้วเขาระงับยับยั้งใจไม่ได้ ศีลธรรม มโนธรรม หักห้ามความโลภในใจไม่ได้ เขามีโอกาสก็จะก่ออาชญกรรม"

แปลว่าสิ่งที่หลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านสอนก็คือให้ "ป้องกัน" ซึ่งถ้าหากว่าภาษาของตำรวจก็คือ "ป้องปราม" ไม่ให้เหตุเกิดขึ้น ไม่ใช่ไป "ปราบปราม" หลังจากที่เหตุเกิดขึ้นแล้ว ซึ่งมักจะเป็นเรื่องใหญ่อยู่เสมอ ถ้าจะว่าไปแล้วก็ตรงกับหลัก "ความไม่ประมาท" ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่เราเอามาปรับใช้กันไม่เป็น ก็คือไว้ใจคนอื่นว่าคิดเหมือนเรา ถ้าทำลักษณะอย่างนั้น โอกาสที่จะพลาดก็มีสูงมาก

ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ขอให้เป็นไปตามที่กระผม/อาตมภาพบอกตลอดไป ไม่ใช่ทำสามวันเหมือนเดิม โดยเฉพาะในส่วนที่สั่งไว้แล้วว่า ก่อนที่จะปิดล็อคศาลา ให้ขึ้นไปตรวจตราดูว่า ในพิพิธภัณฑ์มีคนหลงเหลืออยู่หรือเปล่า ? มีการเปิดประตูหน้าต่างทิ้งอยู่หรือเปล่า ? พวกเราก็ทำแค่ไม่กี่ครั้ง แล้วท้ายที่สุด ก็ปล่อยคนอยู่ข้างในถึง ๖ คนอย่างที่ผ่านมา..!

อย่าลืมว่า ความประมาทเป็นหนทางแห่งความตาย เนื่องเพราะว่ามิจฉาชีพถ้าจะเอาตัวรอด บางทีเขาก็ต้องทำร้ายเรา แล้วถ้าหากว่าลงมือหนักก็ถึงตาย..! แล้วอย่าไปหวังว่ามิจฉาชีพจะรู้บาปบุญคุณโทษ ในเมื่อตั้งใจประกอบมิจฉาชีพ แปลว่าศีลธรรมโดนเขาโยนทิ้งไปแล้ว จึงเป็นเรื่องที่พวกเราต้องสังวรเอาไว้ด้วยว่า การปรับปรุงระบบป้องกันภัยแต่ละครั้ง กระผม/อาตมภาพจ่ายทีละหลายแสน แล้วพวกเราก็ทำเจ๊งภายในไม่กี่วัน..! เพราะความมักง่าย

เรื่องพวกนี้ความจริงไม่จำเป็นที่จะต้องมาพูดก็ได้ ถ้าใช้สามัญสำนึกธรรมดาก็รู้อยู่ แต่ก็อย่างว่า..พวกเราอยู่วัดนานเกินไป จนกระทั่งลืมไปแล้วว่าโลกภายนอกร้ายกาจแค่ไหน ทุกวันนี้บรรดาผู้ติดยาเสพติดมีมากขึ้นเรื่อย ๆ แม้ว่าในพื้นที่ของเราจะไม่มี แต่ที่มาจากนอกพื้นที่มีอยู่เป็นปกติ พวกนี้เอาทุกอย่างที่สามารถเปลี่ยนเป็นเงินได้ จะเห็นว่าหลายวัดต้องใจร้ายใจดำ ก็คือเมื่อคนมาขอพัก แล้วไม่ให้พัก เพราะได้รับบทเรียนว่าบางคนเป็นมิจฉาชีพ ตั้งใจมาขโมยโดยเฉพาะ งัดตู้บริจาคบ้าง ยกไปทั้งตู้เลยบ้าง หรือไม่ได้อะไร กระถางธูป เชิงเทียนทองเหลืองก็กวาดไปขายหมด..!