[เถรี]

ส่วนตะกรุดในดวงใจกระผม/อาตมภาพของครูบาอาจารย์ท่านอื่น ๆ ซึ่งบอกแล้วว่าน่าจะมีถึง ๓๐ ดอกในประเทศไทยนั้น แต่ในเมื่อญาติโยมกำหนดมาให้เพียงแค่นี้ กระผม/อาตมภาพก็ต้องยกเอาครูบาอาจารย์ในดวงใจทั้ง ๑๐ ท่านนี้ขึ้นมาก่อน ส่วนของท่านอื่น ๆ นั้น ก็ต้องรอว่าเมื่อไรที่ท่านจะให้กำหนดสัก ๓๐ สุดยอดตะกรุดเมืองไทย แล้วค่อยมาคุยกันอีกที..!

ตะกรุดนั้นเป็นเครื่องรางชิ้นแรก ๆ ที่บรรดาครูบาอาจารย์ท่านทำขึ้นมา เนื่องเพราะว่าพกติดตัวง่าย มีอุปเท่ห์การใช้ต่าง ๆ กันไป อย่างตะกรุดประเภทมหารูด เขาบอกว่าถ้าสู้ ให้รูดไว้ข้างหน้า ถ้าหนี รูดไปข้างหลัง ถ้าเข้าหาผู้ใหญ่ ให้เอาไว้ข้างขวา ถ้าเข้าหาสตรี เอาไว้ข้างซ้าย เหล่านี้เป็นต้น เป็นเรื่องที่น่าศึกษาเป็นอย่างยิ่ง แล้วอักขระเลขยันต์ต่าง ๆ ในการลงตะกรุด ตลอดจนกระทั่งการจารยันต์ ตรึงยันต์ การลงยันต์ประทับหน้าประทับหลัง ยังมีเคล็ดลับอีกมากมายมหาศาล ใครที่ศึกษาได้ครบถ้วน ก็ตะกรุดทำได้ขลังทุกคน

แต่เราท่านต้องไม่ลืมว่า ที่ครูบาอาจารย์สมัยก่อนจารยันต์ เขียนยันต์ ม้วนตะกรุด ถักตะกรุด ถักเชือกคาดอยู่นั้น ก็เพื่อรักษาอารมณ์ใจอยู่กับองค์การภาวนา ต่อให้แย่ขนาดไหนก็ตาม ถ้าจิตใจอยู่กับการภาวนา อย่างน้อยก็สามารถเป็นการประกันได้ว่าเราจะมีสุคติเป็นที่ไป

ดังนั้น..ไม่ใช่ท่านทั้งหลายที่ใช้ตะกรุดแล้วก็จะรู้สึกว่า สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ทำได้ง่าย แต่ให้ท่านทั้งหลายคิดว่า ตะกรุดนี้ครูบาอาจารย์ท่านใดสร้างมา ก็เป็นสังฆานุสติ ตัวพระคาถาส่วนใหญ่ก็เป็นหัวใจพระสูตรต่าง ๆ ในพระไตรปิฎก จัดเป็นธัมมานุสติ ครูบาอาจารย์ที่รับสืบทอดมา จนถึงหลวงปู่หลวงพ่อท่านนั้น ถ้าไปถึงอันดับต้น ๆ เลย ก็ได้รับการอุปสมบทโดยวิธีเอหิภิกขุอุปสัมปทาจากองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็จัดเป็นพุทธานุสติ