[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๒๓ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖ แม้ว่าจะมีภารกิจรัดตัวขนาดไหนก็ตาม ถ้าหากว่าอยู่วัด กระผม/อาตมภาพก็ออกบิณฑบาตตามปกติ ดีที่ว่าเมื่อคืนเดินทางไปถึงวัดท่าขนุนแล้ว ได้ฉันยาแก้ไข้ไปก่อน เนื่องเพราะว่าช่วงเช้าอากาศ ๑๗ องศาเซลเซียส ถ้าหากว่าไม่เคยชิน ก็จะรู้สึกหนาวมากเลยทีเดียว

การบิณฑบาตวันนี้นั้น มีเรื่องที่ต้องกล่าวถึงหลายเรื่องด้วยกัน เรื่องแรกก็คือ เมื่อเดินทางผ่านร้านจานแก้ว ซึ่งจำหน่ายข้าวแกง ได้มีคณะญาติโยมนักท่องเที่ยวตะโกนบอกว่า "ท่าน..รอก่อนค่ะ..รอก่อนค่ะ" ซึ่งถ้าในลักษณะนี้กระผม/อาตมภาพไม่เคยรอเลย..!

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าถ้าหากว่ารอญาติโยมอยู่ทางด้านนี้ กว่าที่แม่ค้าจะตักข้าวตักแกงใส่ถุงให้ท่านทั้งหลาย ครบจำนวนอย่างน้อยก็ ๙ ชุด จะต้องเสียเวลาไปมาก ทำให้ญาติโยมซึ่งรออยู่ข้างหน้า บางท่านจะต้องรีบเดินทางไปทำงาน อาจจะรอไม่ไหว หรือว่าเข้างานสายได้ กระผม/อาตมภาพจึงมักจะทำหูทวนลม แล้วเดินผ่านไปเลย ประมาณว่าเตรียมทันแค่ไหนก็ใส่ไปแค่นั้น ถ้าหากว่าไม่ทัน ก็รอใส่วัดอื่นไปก็แล้วกัน

อีกช่วงหนึ่งก็คือช่วงที่เดินทางมาจนกระทั่งเกือบจะถึงตลาดสดของอำเภอทองผาภูมิแล้ว มีนักท่องเที่ยวกลุ่มใหญ่ถือถุงอาหารเตรียมใส่บาตร เข้าแถวอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย มีการถ่ายทั้งภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหว กระผม/อาตมภาพเดินเลยไป พร้อมกับบอกว่า "ช่วยถอดรองเท้าด้วยจ้ะ" แต่ตัวเองเดินเลยไปแล้ว..!

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าสลดใจมาก ตรงที่ว่าท่านทั้งหลายไม่ใช่อายุน้อย ๆ แต่แบบธรรมเนียมอะไรที่เป็นการแสดงออกซึ่งความเคารพในพระรัตนตรัยของท่านไม่มีเลย แล้วยังทั้งถ่ายรูปและถ่ายภาพเคลื่อนไหวไปอวดอื่นให้เห็นอีกว่าใส่รองเท้าใส่บาตรกัน..!

เรื่องนี้จะเกิดความเสียหายใหญ่หลวงหลายประการด้วยกัน ประการแรก เสียกับทางด้านพระภิกษุสามเณร เนื่องเพราะว่าองค์แห่งการประเคน คือการยกของให้กับพระภิกษุสามเณรนั้น อันดับแรกเลย ต้องอยู่ในเขตหัตถบาส ก็คือต้องอยู่ในช่วงที่เอื้อมมือถึง อันดับที่สอง ของชิ้นนั้นต้องไม่ใหญ่จนเกินไป พอที่บุรุษผู้มีกำลังปานกลาง จะยกขึ้นประเคนไหว อย่างที่สามก็คือ น้อมถวายด้วยความเคารพ