เมื่อได้ทำการสักการะบูชา ไหว้พระ จุดธูปเทียนบูชาพระรัตนตรัยแล้ว ก็มีการถวายผ้าป่ากัน เสร็จสรรพรับพรกันแล้ว ทางวัดก็ได้มอบของที่ระลึกให้กับพวกเรา เป็นเจดีย์ทองเหลืองบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ซึ่งดูจากทั้งพระเจดีย์ที่มอบให้แก่ทั้งพระและโยมแล้ว ยังมีตาลปัตรที่มอบให้กับพระทุกรูป จนกระทั่งเป็นห่วงว่า เงินผ้าป่าของเรานั้น จะคุ้มกับของที่ระลึกของเขาหรือไม่..?!
ทางวัดยังมีการเลี้ยงอาหารว่างแก่ญาติโยมทั้งหลาย และถวายชานมแก่พระทุกรูป แล้วเราถึงได้เดินทางกลับลงมาทางด้านล่าง แล้วก็เห็นความมีน้ำใจของคนศรีลังกา ก็คือรถแวนที่วิ่งสวนขึ้นมานั้น อยู่บนเนินพอดี รถใหญ่ของเรากำลังลงเนิน รถแวนจึงยินดีที่จะถอยกลับออกไปเพื่อให้เราลงเนินได้สะดวก มาเปลี่ยนขึ้นรถใหญ่ที่ร้านขายชาซีลอนแล้ว ก็วิ่งตรงไปยังกรุงโคลอมโบ โดยมีการแวะเข้าห้องน้ำข้างทางเป็นระยะไป
จนกระทั่งเวลาประมาณ ๑ ทุ่มของศรีลังกา ก็มาแวะโรงแรม Covanro ให้พวกเราได้อาบน้ำแต่งตัวกันใหม่ ก่อนที่จะขึ้นเครื่องบินในคืนนี้ โดยนัดพร้อมกันที่รถในเวลา ๓ ทุ่มครึ่งของศรีลังกา ก็แปลว่า พรุ่งนี้เช้า ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด กระผม/อาตมภาพจะเดินทางถึงเมืองไทยโดยสวัสดิภาพ
สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๒๑ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 22-12-2023 เมื่อ 15:54
|