[เถรี]

ยุคเราสมัยเราที่ยังพอทันกันอยู่ก็เสื้อยันต์วิรุณจำบัง หลวงพ่อคง วัดบางกะพ้อม ลูกศิษย์ที่ไปเป็นโจร แหกวงล้อมตำรวจไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เพราะตำรวจมองไม่เห็น จนกระทั่งตอนหลังท่านนำเอาวัตถุมงคลทั้งหมดไปถ่วงทิ้งทะเลเลย ตำรวจไปต่อว่า ว่า "ทำไมหลวงพ่อไม่พิจารณาก่อนว่าลูกศิษย์เป็นคนร้ายหรือดี ?" หลวงพ่อคงท่านตอบว่า "ตอนอยู่หน้าฉัน มันเป็นคนดีทุกคนนี่จ๊ะ" ไม่ทำผิดอะไรเลย ไปทำผิดหลังจากที่ได้วัตถุมงคลไปแล้วโน่น..!

ถัดมาที่ใช้ ท่านทำเป็นตะกรุด ก็คือตะกรุดวิรุณจำบัง หลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม ตะกรุดนี้พิจารณาง่ายมาก จะเป็นตะกรุดอ้วนผอม ก็คือดอกใหญ่คู่กับดอกเล็ก ส่วนสำคัญที่ต้องพิจารณาก็คือเชือกถัก ถ้าหากว่าเก่าไม่พอ ไม่ใช่เชือกที่นิยมในยุคสมัยนั้น ก็แปลว่าเตรียมตัว "โดน" ได้เลย..!

ดังนั้น..ในเรื่องพวกนี้ ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายที่เป็นพระภิกษุสามเณร คิดจะไปเสาะหาวัตถุมงคลก็แพงโดยใช่เหตุ การภาวนาคาถาก็มีผลเหมือนกัน แถมยังเวลา "ทำขึ้น" ก็เท่ากับว่าเรามีวัตถุมงคลติดตัวตลอดไปอีกด้วย จึงเข้ากับพุทธภาษิตที่ว่า อัตตาหิ อัตตโน นาโถ ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน ดังที่ได้ยกขึ้นเป็นนิกเขปบทด้วยประการฉะนี้ เอวังฯ..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๒๙ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)