[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๒๑ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๖ กระผม/อาตมภาพกับคณะเดินทางออกจากวัดอุทยาน ไปยังสนามบินสุวรรณภูมิ ซึ่งทางเติมเต็มทัวร์นัดเอาไว้ที่ประตู ๒ เวลาตี ๔ ด้วยความเมาขี้ตา กลายเป็นส่งกระดานข่าววัดท่าขนุนว่า ขึ้นเครื่องบินที่สนามบินดอนเมือง ต้องขออภัยทุกท่านเป็นอย่างยิ่ง..!

ทางเจ้าหน้าที่ของเติมเต็มทัวร์มาตรวจสอบกระเป๋าและติดบัตรให้ทุกคน หลังจากนั้นก็นำไปเช็คอิน พวกเราเข้าไปรอกันอยู่ประตู B2B เพื่อรอขึ้นเครื่องตอน ๖ โมงเช้า แต่ปรากฏว่าป้าย B2B นั้นเป็นป้ายเล็ก ๆ นิดเดียว แปะอยู่ที่ต้นเสา จึงทำให้กระผม/อาตมภาพมองไม่เห็น ไปนอนรออยู่ที่ประตู B2 เสียพักใหญ่ กว่าที่จะมีโยมวิ่งมาตาม

เมื่อได้เวลา ทางด้านเจ้าหน้าที่ก็เชิญญาติโยมคณะหนึ่งให้ไปขึ้นเครื่องก่อน กระผม/อาตมภาพคาดว่าตัวเองจะภาวนา "คาถาวิรุฬจำบัง" มากไปหน่อย ทำให้เขามองไม่เห็นพระที่นั่งหัวโด่อยู่คนเดียว เมื่อทางเจ้าหน้าที่มองเห็น ก็ทำท่าตกใจว่าพระรูปนี้โผล่มาได้อย่างไร จึงแก้ตัวด้วยการให้ไปนั่งรถบัส เพื่อไปขึ้นเครื่องที่กลางสนามบินทางด้านหน้าคู่กับคนขับไปเลย

เครื่องของเราก็คือบริษัทไทยสมายล์ ชื่อเครื่องนครราชสีมา ถึงเวลาก็ออกตามกำหนด มาลงที่สนามบินนานาชาติอุบลราชธานีเวลา ๐๗.๕๕ น. เมื่อผ่านออกมา รับกระเป๋าเสร็จสรรพเรียบร้อย ทางด้านเอเย่นต์ของฝั่งนี้เตรียมรถบัส ๒ ชั้นเอาไว้ให้ ๒ คัน กระผม/อาตมภาพนั่งคันที่ ๑ แต่ว่าหามุมถ่ายรูปยากมาก เนื่องเพราะว่าตัวผู้นั่งกับกระจกรถนั้นห่างกันค่อนข้างมาก ต่อให้เอื้อมจนสุดแขนแล้ว ก็ยังไม่สามารถที่จะถ่ายรูปได้อย่างใจ ดังนั้น..ถ้ารูปออกมาใช้ได้บ้าง ใช้ไม่ได้บ้าง ก็ขอให้ทุกท่านโปรดให้อภัยด้วย

ทางเติมเต็มทัวร์พาพวกเราแวะที่ร้านสามชัยกาแฟ ข้างจวนผู้ว่าฯ ผู้โดยสารรถบัสคันที่ ๑ นั้น เข้าไปที่ห้องด้านใน คันที่ ๒ นั่งอยู่ที่ห้องด้านนอก ซึ่งมีโต๊ะจองติดหมายเลขไว้ทั้งหมดแล้ว ลูกทัวร์ทุกคนจะรู้ว่าตนเองต้องนั่งที่โต๊ะหมายเลขอะไร พร้อมกับตนเองจองอาหารอะไรไว้ จึงกลายเป็นเรื่องที่ค่อนข้างง่าย

พวกเราใช้เวลาในการรับประทานอาหารเช้าแค่ ๓๘ นาทีเท่านั้น ก็สามารถที่จะเดินทางต่อไป เพื่อออกเดินทางไปยังอำเภอสิรินธร พวกเราผ่านสถานที่สวยงามแห่งหนึ่ง เป็นห้วงน้ำกว้างใหญ่ไพศาลมาก กระผม/อาตมภาพมารู้ทีหลังว่าเป็นพื้นที่น้ำเหนือเขื่อนสิรินธร