ส่วนที่แยกออกมาต่างหากเลยก็คือหลวงพ่อแจ่ม วัดวังแดงเหนือ อันนั้นมีดหมอสะกดวิญญาณ เอาไว้ปราบผีโดยเฉพาะ กระผม/อาตมภาพมอบให้สัปเหร่ออ๊อด (พระพีระวิทย์ ชิตมาโร) ของเราไปเล่มหนึ่ง เอาไว้ติดตัวเพื่อทำหน้าที่จัดการศพ
หรือไม่ก็ที่แยกออกไปต่างหากอีก ซึ่งเป็นคนละตำรากันก็อย่างหลวงพ่อทบ วัดชนแดน ท่านทำมีดหมอด้วยตะปูตอกโลงผี หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ มีทั้งที่เป็นมีดหมอ และมีทั้งที่เป็นพระขรรค์ มีทั้งที่ทำด้วยโลหะ แล้วก็มีทั้งที่เป็นไม้พญางิ้วดำ
ครูบาอาจารย์สมัยก่อนแต่ละท่าน มักจะสร้างมีดหมอเอาไว้ใช้เองเล่มเดียว อย่างหลวงพ่อเทศ วัดสระทะเล เห็นโลหะมีเหลือก็ทำต่อจนได้ ๓ เล่ม ก็เลยมีน้อย มารุ่นหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์ที่บรรดาช่างที่พยุหะคีรีมีอาชีพทำมีดหมอเลย เพราะว่าคนนิยมกันมากเพราะว่า "ดีจริง ขลังจัง" ถ้าถามว่านิยมแค่ไหน ? ต้องถามผู้การเรวัช (พล.ต.ท.เรวัช กลิ่นเกษร) อดีตผู้บังคับการกองปราบปรามยาเสพติด ออกปะทะกับผู้ร้ายเมื่อไร ก็ต้องมีมีดหมอหลวงพ่อเดิมติดตัวไปทุกครั้ง เพราะว่านอกจากป้องกันอันตรายได้แล้ว ถ้าเจอพวกไอ้เสือหนังเหนียว ยังสามารถใช้มีดหมอเข้าสู้ได้ด้วย..!
แต่ท่านบอกว่าท่านต้องพก ๒ เล่ม ก็คือพกมีดหมอหลวงพ่อกันอีกเล่มหนึ่ง เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าหลวงพ่อเดิมท่านห้ามลูกศิษย์ฆ่ากันเอง ถ้าเกิดอีกฝ่ายหนึ่งพกมีดหมอหลวงพ่อเดิมด้วย เราก็ผิดคำสั่งครูบาอาจารย์ จะเดือดร้อนทีหลัง ท่านก็เลยพกมีดหมอหลวงพ่อกันด้วย ประมาณว่า ถ้าหากว่าเจอหน้าไอ้พวกหนังเหนียว ก็ใช้มีดหมอหลวงพ่อกันเป็นหลัก เสียดายว่ามีดหมอหลวงพ่อกันเล่มที่สวยที่สุด กระผม/อาตมภาพให้ไปออกลงในเว็บไปแล้ว ตั้งราคาไว้สูงเพื่อที่จะไม่ขาย ดันมีคนกล้าสู้ราคาเสียนี่..!
ส่วนอีกอย่างหนึ่งก็คือเบี้ยแก้ ที่มีอานุภาพในการป้องกัน เพราะว่าบรรจุปรอท โดยเฉพาะปรอทป่า ถ้าเอาตามตำนานเลยก็หลวงปู่รอด วัดนายโรง ซึ่งเป็นรุ่นไล่เลี่ยกับหลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว ศึกษามาคนละสายคนละที่กัน แต่จริง ๆ แล้วเหมือนกันทุกประการ คาดว่าจุดเชื่อมก็คือหลวงปู่ทอง วัดตุ๊กตา เพราะว่าท่านธุดงค์ไปมาอยู่ระหว่างฝั่งธนกับนครชัยศรี คงจะเอาวิชาไปเผยแผ่ให้
ทางด้านสายวัดกลางบางแก้วถือว่าดังที่สุด เพราะว่าหลวงปู่รอด วัดนายโรง ไม่มีใครสืบต่อมาที่พอเป็นหลักเป็นฐานได้ ทางด้านของหลวงปู่แขก วัดบางบำหรุ ยังมีหลวงพ่อทัต วัดคฤหบดีสืบทอดมา แล้วท้ายสุดก็สูญไป
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-10-2023 เมื่อ 02:39
|