[เถรี]

แต่ว่าหลวงปู่ทวดหนอนนั้น เมื่อท่านขึ้นพักยังวัดในปักษ์ใต้แล้ว ปรากฏว่าบาดแผลของท่านโดนแมลงวันวางไข่จนกระทั่งเกิดเป็นตัวหนอน ท่านเองก็ยังเมตตา ไม่ยอมรักษาแผล เพราะเกรงว่าหนอนนั้นจะตาย ไหน ๆ ก็ตั้งใจมอบเลือดเนื้อเป็นอาหารแก่สรรพสัตว์เพื่อสร้างบารมีแล้ว ท่านจึงยอมทนให้บาดแผลนั้นเน่าเปื่อย จนกระทั่งท้ายที่สุดก็เสียชีวิตลง ชาวบ้านจึงเรียกท่านว่า "ทวดขี้หนอน" หรือ "หลวงปู่ทวดหนอน" ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

กระผม/อาตมภาพนั้น ต้องบอกว่าเป็นบุคคลที่โชคดีเป็นอย่างยิ่ง เนื่องเพราะว่าพระเถระที่เป็นหลักชัยของทุกภาคนั้น ล้วนแล้วแต่มีความสัมพันธ์กันมาไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

พระมหาเถระผู้เป็นหลักชัยของภาคเหนือ คือครูบาศรีวิชัยนั้น ท่านก็เป็นครูบาอาจารย์ของครูบาอาจารย์ ก็คือเป็นครูบาอาจารย์ของหลวงปู่ครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง หลวงปู่ครูบาพรหมจักร วัดพระพุทธบาทตากผ้า และหลวงปู่ครูบาไชยวงศ์ วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม

พระเถระผู้เป็นหลักชัยของภาคอีสาน คือหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโตนั้น ท่านก็เป็นครูบาอาจารย์ของหลวงปู่ฝั้น วัดถ้ำขาม หลวงปู่ขาว วัดถ้ำกลองเพล และหลวงปู่วิริยังค์ วัดธรรมมงคล

พระเถระผู้เป็นหลักชัยของภาคกลางคือสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พฺรหฺมรํสี) วัดระฆังโฆสิตาราม ท่านก็เป็นครูบาอาจารย์ของหลวงปู่เนียม วัดน้อย หลวงปู่เนียม วัดน้อยเป็นครูบาอาจารย์ของหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค หลวงปู่ปาน วัดบางนมโค เป็นครูบาอาจารย์ของหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง

พระเถระผู้เป็นหลักชัยของปักษ์ใต้คือหลวงปู่ทวดวัดช้างให้นั้น กระผม/อาตมภาพไปกราบขอพร นอกจากฝากตัวเป็นลูกศิษย์หลานศิษย์แล้ว ยังได้อัญเชิญบารมีดวงแก้วพระโพธิสัตว์ของท่านมาไว้เพื่อที่จะใช้ในงานการข้างหน้าอีกด้วย

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ไม่ว่าจะไปภาคไหนของประเทศไทย กระผม/อาตมภาพก็มีครูบาอาจารย์ หลวงปู่หลวงพ่อ ผู้เปรียบเสมือนตัวแทนของพระมหาเถระในภาคนั้น ๆ คุ้มเกศคุ้มเกล้าอยู่ จึงสามารถที่จะขอบารมีท่านให้ช่วยสงเคราะห์ในวัตถุมงคลครั้งนี้ได้