[เถรี]

ครั้นถึงเวลา พระเดชพระคุณพระวชิรธรรมคณี (ผ่อง สุวีโร ป.ธ.๕) เจ้าคณะจังหวัดเพชรบุรี ซึ่งคุ้นเคยกันมาถึง พวกเราก็เริ่มทำการตรวจประเมิน เพื่อยกหมู่บ้านหุบกระพงขึ้นเป็นหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบ โดยบรรดาพระเถรานุเถระ เจ้าคณะพระสังฆาธิการที่เดินทางมาร่วมงานนั้น มีพระครูวัชรสุวรรณาทร, ผศ.ดร. (ลูกชุบ ธมฺมโชโต) เจ้าคณะอำเภอเมืองเพชรบุรี เพื่อนร่วมรุ่นปริญญาเอก

มีหลวงพ่อพระครูวัชรชลธรรม หลวงพ่อญา เจ้าอาวาสวัดท่าซิก เจ้าคณะอำเภอท่ายาง ซึ่งกระผม/อาตมภาพไปทอดกฐินปลดหนี้มาให้เมื่อปีที่แล้ว ตลอดจนกระทั่งเจ้าอาวาสอีกหลายรูปที่คุ้นเคยกัน โดยมีพระครูวาทีวรวัฒน์, ดร. เพื่อนร่วมรุ่นปริญญาเอกรับหน้าที่เป็นพิธีกรตลอดงาน

กระผม/อาตมภาพ ได้สอบถามท่านผู้อำนวยการโรงเรียนวิทยาศาสตร์จุฬาภรณราชวิทยาลัยว่า บรรดาเด็กเก่ง เมื่อมาอยู่รวมกันแล้วมักไม่ประสบความสำเร็จ เพราะว่าเก่งต่อเก่งมักจะไม่ยอมลงให้กัน แม้กระทั่งสหรัฐอเมริกาก็เคยทำโครงการไอน์สไตน์น้อย นำเด็กที่มีไอคิวตั้งแต่ ๑๑๐ ขึ้นไป มาเรียนรวมกัน แล้วโครงการก็พังไม่เป็นท่า เพราะว่าคนเก่งมักไม่ยอมรับคนอื่น ท่านผู้อำนวยการมีวิธีการอย่างไร ในการที่จัดการให้เด็กทั้งหลายเหล่านี้ มีการยอมรับคนอื่น และสามารถพัฒนาความเก่งของตนเองให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป ? ซึ่งท่านผู้อำนวยการก็ให้คำตอบมาว่า "พยายามสอนให้เด็กมีสติ รู้อยู่กับปัจจุบัน" อะไรทำนองนั้น

กระผม/อาตมภาพจึงแนะนำไปว่า ถ้าหากว่าจะให้เด็กมีสติ ก่อนที่จะเรียนวิชาแรกทุกวัน อย่างน้อยก็ให้นั่งภาวนา ๑๐ นาทีถึง ๑๕ นาที เมื่อใจสงบ รัก โลภ โกรธ หลง โดนกดลงชั่วคราว ก็จะไม่ไปกระทบกระทั่งกับคนอื่น และจิตใจที่สงบ ก็จะทำให้เหมือนกับน้ำนิ่ง เมื่อน้ำนิ่ง สามารถที่จะสะท้อนเงาทุกอย่างลงไปเหมือนอย่างกับของจริง สภาพจิตที่นิ่งก็ทำให้สามารถจดจำบทเรียนได้ง่าย

หลังจากนั้นแล้ว นายปิยพงศ์ ชูวงศ์ รองผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบุรี ก็นำหัวหน้าส่วนราชการ ตลอดจนกระทั่งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นปฏิญาณตน โดยให้คณะพระเถรานุเถระเป็นพยานว่าจังหวัดเพชรบุรีนั้น จะนำเอาศีล ๕ เป็นเครื่องดำเนินชีวิต และเป็นเครื่องคุ้มครองในขณะปฏิบัติหน้าที่ราชการ

แล้วพวกเราก็ลงไปถ่ายรูปหมู่ร่วมกัน จากนั้นจึงเดินไปชมนิทรรศการต่าง ๆ ซึ่งหลายอย่างก็น่าสนใจมาก อย่างเช่นผลิตภัณฑ์จากป่านศรนารายณ์ ซึ่งหุบกระพงนี้ ได้รับพระเมตตาจากในหลวงรัชกาลที่ ๙ ตั้งเป็นโครงการพระราชดำริขึ้นมา แล้วสมเด็จพระพันปีหลวงก็ได้ทำโครงการศิลปาชีพ ซึ่งให้สร้างผลิตภัณฑ์จากป่านศรนารายณ์เป็นการเสริมอาชีพ

ต้องบอกว่าหุบกระพงนี้ได้รับพระเมตตามาครบถ้วนในทุกด้าน แต่ว่าเริ่มมีปัญหาตรงที่ว่า บรรดาปุ๋ยต่าง ๆ ราคาแพง ทำให้ชาวบ้านมีรายได้ลดลง แล้วขณะเดียวกันบางปีก็ฝนฟ้าน้อยไปหน่อย แต่ว่าทางผู้ดูแลก็บอกว่า ประสานกับทางชลประทานไปแล้ว ว่าให้หาโครงการนำเอาน้ำเข้ามาในบริเวณหมู่บ้านนี้

หลังจากนั้นพวกเราก็ถ่ายรูปหมู่ร่วมกัน แล้วคณะกรรมการส่วนหนึ่งก็เดินทางไปเพื่อชมนิทรรศการในพื้นที่จริง แต่กระผม/อาตมภาพขออนุญาตเดินทางไปยังที่พักคืนนี้ ก็คือวัดหนองโพ ของพระมหาสมคิด อตฺถสิทฺโธ ป.ธ. ๗ เจ้าอาวาสวัดหนองโพ รองเจ้าคณะอำเภอโพธาราม ซึ่งท่านเป็นเพื่อนร่วมรุ่นพระอุปัชฌาย์ เนื่องจากว่าพรุ่งนี้กระผม/อาตมภาพจะต้องตรวจประเมินโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบที่บ้านหนองขาม จังหวัดราชบุรีนี้เอง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๑๙ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)