เมื่อเสร็จสรรพเรียบร้อยจากการชมแล้ว กระผม/อาตมภาพก็เข้าไปเป็นสักขีพยานในการประกาศข้อตกลง ของสมัชชาคุณธรรมแห่งประเทศไทย ซึ่งมีข้อตกลงอยู่ ๖ ด้าน จำได้แค่ข้อสองข้อเท่านั้น อยู่ในประมาณที่ว่า "ให้คนดีมีที่ยืนในสังคม"
กระผม/อาตมภาพฟังแล้วก็ "น้ำตาจิไหล..!" การทำความดี ถ้าต้องการที่ยืนในสังคม เราจะทำได้ไม่ทน ทำได้ไม่นาน เพราะว่าเป็นการทำดีด้วยความอยากดี แต่ถ้าหากว่าเราทำดีเพราะเราอยากทำ ก็จะทำให้เราทำได้ทน ทำได้นาน ไม่ได้สนใจว่าสังคมจะอยู่ในลักษณะอย่างไร เขาจะยินดีสนับสนุน หรือว่าจะช่วยกระทืบซ้ำ เราก็ตั้งหน้าตั้งตาทำของเราไป เป็นต้น
แล้วก็เป็นการแสดงในลักษณะเชิดชูรางวัลขององค์การคุณธรรมมหาชน จากนั้นก็เป็นการมอบรางวัลคุณธรรมอะวอร์ด ประจำปี ๒๕๖๕ กระผม/อาตมภาพรับแล้วก็หลงไปอยู่บริเวณซึ่งเขาจะมอบค่ารถกลับให้ เพราะว่าโดนเจ้าหน้าที่ต้อนไป โดยที่ไม่รู้ว่าน้องกุ๊ก (นายธีรพงษ์ ลิ้มติ้ว) นักวิชาการวัฒนธรรมชำนาญการ สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งติดตามมาเพื่อช่วยประสานงาน ได้จัดการเบิกให้เสร็จสรรพแล้ว จึงหลงไปเสียเวลาอยู่พักใหญ่
แต่ก็เป็นการดี เพราะว่าออกมาก็เจอท่านเจ้าคุณพระภาวนาธรรมาภิราม วิ. (พงษ์สวัสดิ์ กิตฺติญาโณ) จากวัดสามัคคีธรรม จังหวัดพังงา ท่านเป็นคณะกรรมการขับเคลื่อนโครงการสร้างความปรองดองสมานฉันท์ด้วยหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา (หมู่บ้านรักษาศีล ๕) หน (ใต้) เมื่อคืนในการประชุมออนไลน์ก็ยังเจอกันอยู่ ไม่นึกว่าท่านเจ้าคุณก็จะเดินทางมารับรางวัลด้วยตนเอง จึงได้มีโอกาสถ่ายรูปร่วมกัน
ก่อนที่กระผม/อาตมภาพจะบอกกับท่านเจ้าคุณพระโกศัยเจติยารักษ์, ดร. ว่า "ขออนุญาตเดินทางกลับก่อน" ท่านเจ้าคุณยังทักท้วงว่า "รอทุกคนรับรางวัลพร้อมแล้ว เรามาถ่ายรูปหมู่ของระหว่างพระด้วยกันสักชุดหนึ่ง" กระผม/อาตมภาพบอกว่า "ไม่ได้ครับ เพราะว่าวันนี้เป็นวันศุกร์ แถมยังเป็นวันที่ ๑ อีกด้วย ถ้าหากว่าช้าเมื่อไร กระผม/อาตมภาพก็คงต้องติดอยู่บนถนนหลายชั่วโมง กว่าที่จะหลุดออกไปจากกรุงเทพฯ ได้"
ว่าแล้วก็กราบลาทุกท่าน ออกเดินทางมา โดยมีเจ้าหน้าที่ทั้งสำนักวัฒนธรรมส่วนกลาง และสำนักวัฒนธรรมจังหวัดกาญจนบุรีตามมาส่งถึงรถ อาศัย "พี่กู" ซึ่งก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะหลอกต้มเราเมื่อไร เนื่องเพราะว่ากระผม/อาตมภาพจำได้ว่าตรงนั้นต้องเลี้ยวซ้าย แต่ "พี่กู" บอกให้เลี้ยวขวาเฉยเลย เมื่อเราดื้อเลี้ยวซ้ายไป ถึงได้เปลี่ยนแผนที่ตามมา เหล่านี้เป็นต้น
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 02-09-2023 เมื่อ 02:12
|