[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๑๕ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖ เป็นวันแรกของการตรวจประเมิน โครงการสร้างความปรองดองสมานฉันท์ด้วยหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา (หมู่บ้านรักษาศีล ๕) ระดับหน (กลาง) ซึ่งกระผม/อาตมภาพได้รับการแต่งตั้งเป็นคณะกรรมการตรวจประเมินระดับหนของหน (กลาง) เป็นครั้งแรก และเป็นวัดแรกที่ได้รับการตรวจประเมินของทุกหน โดยไปตรวจประเมินวัดนิคมวาสี หมู่ที่ ๑๐ ตำบลขุนโขลน อำเภอพระพุทธบาท จังหวัดสระบุรี ซึ่งมีพระครูพิสณฑ์สิทธิการ, ดร. เป็นเจ้าอาวาส และเป็นรองเจ้าคณะอำเภอพระพุทธบาทด้วย

กระผม/อาตมภาพเป็นคนตื่นเช้าตามปกติ จึงได้ตั้งใจแผ่เมตตาให้แก่เจ้าที่เจ้าทางทั้งหลาย ที่ได้อนุเคราะห์สงเคราะห์ให้การพักอยู่ ณ อารมณ์ดีรีสอร์ทนั้นเป็นไปด้วยความสะดวกสบายทุกประการ แล้วส่งใจขึ้นไปกราบพระ ภาวนาพระคาถาเงินล้าน ๑๐๘ จบ ซึ่งใช้เวลาประมาณ ๒ ชั่วโมง เมื่อคลายสมาธิออกมาก็สรงน้ำ แต่งองค์ทรงเครื่อง เก็บข้าวของบางอย่างขึ้นรถ อุทิศส่วนกุศลให้แก่เจ้าที่เจ้าทางทั้งหลายที่อนุเคราะห์สงเคราะห์ตลอดระยะเวลาที่ได้อยู่อาศัยบริเวณนี้

สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าหากว่าท่านทำเอาไว้จนเคยชิน ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็จะได้รับความสุขความสะดวกสบาย โดยเฉพาะถ้าเป็นพระภิกษุสามเณร ให้หมั่นเจริญบทกรณียเมตตสูตรเอาไว้ให้เคยชิน ก่อนนอนก็เจริญกรณียเมตตสูตรสัก ๑ รอบ ส่งกำลังใจขออนุญาตเจ้าที่เจ้าทางทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นอากาสเทวดา รุกขเทวดา ภุมมเทวดาก็ดี หรือว่าท่านทั้งหลายที่เป็นสัมภเวสี เปรต อสุกาย หรือสัตว์เดรัจฉานมีฤทธิ์ก็ตาม เราขอแค่มาอยู่อาศัยชั่วคราวเท่านั้น สิ่งหนึ่งประการใดที่เราได้กระทำแล้ว ถ้าหากว่าเป็นบุญเป็นกุศล ขอให้ทุกท่านได้โปรดอนุโมทนา เราจะได้รับความสุขเท่าไร ขอให้เธอทั้งหลายได้รับด้วย

หรือถ้าหากว่าท่านทั้งหลายยังไม่แน่ใจ ถ้าอยู่ในป่าในเขา ก็ให้หาก้อนหินหรือก้อนดินมาสัก ๘ ก้อน ภาวนาพระคาถาอิติปิ โส ๘ ทิศ แล้วโยนออกไปทิศละก้อน โดยที่ตั้งใจอธิษฐานว่า ให้บารมีของพระหมดไปเมื่อตะวันขึ้น ไม่เช่นนั้นแล้วถ้าหากกำลังของท่านสูงถึงระดับปฐมฌานขึ้นไป บริเวณเหล่านั้นจะกลายเป็นเขตหวงห้ามไปเนิ่นนาน อาจจะหลายสิบปี หรือว่าหลายร้อยปี ตามแต่กำลังที่ท่านทรงได้

บรรดาผู้ที่เคยอาศัยอยู่บริเวณนั้นก็จะเดือดร้อน เพราะว่าเข้าไปไม่ได้ จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องไม่ลืมในการกำหนดเวลา ให้พุทธานุภาพหมดไปเมื่อพระอาทิตย์ขึ้นเรียบร้อยแล้ว สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าเราทำจนเคยชิน ความปลอดภัยก็จะมีในทุกที่ทุกสถาน ในกาลทุกเมื่อ

ครั้นลงมาเอาข้าวของขึ้นรถแล้ว ก็ได้คุยกับท่านเจ้าของรีสอร์ท ซึ่งก็ไม่ได้ถามชื่อถามนามสกุลให้ชัดเจน ท่านเล่าว่าเคยหมดลมหายใจ ตายไปในช่วงโควิด ๑๙ แพร่ระบาด ก็เลยทำให้เห็นความเป็นอนิจจังของชีวิต และตนเองก็มีกิจการเหล่านี้หลายแห่ง จึงตัดสินใจยกกิจการของอารมณ์ดีรีสอร์ทแห่งนี้ ให้เป็นศูนย์ปฏิบัติธรรมมงคลนานาชาติ เพื่อที่จะสร้างสมบุญกุศลเป็นการส่วนตัว เมื่อถึงเวลา ถ้าหากว่าสิ้นชีวิตลงไปอีก ก็จะได้ไปในภพภูมิที่สูงกว่าที่ตนเองได้ไปพบเห็นมาแล้ว