[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอาทิตย์ที่ ๑๓ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖ ก็อย่างที่ได้บอกกล่าวไปแล้วว่า พวกเราแต่ละคนนั้นมีวงจรกรรมไม่เหมือนกัน ในช่วงที่กุศลกรรมเข้ามาสนอง เราก็อยากถือศีลปฏิบัติธรรม พอถึงช่วงที่อกุศลกรรมเข้ามาสนอง แม้กระทั่งกราบพระให้ครบ ๓ ครั้ง บางคนก็ยังทำไม่ได้เลย สักแต่ว่าแปะ ๆ ให้ครบ ๓ ครั้งไปเท่านั้น..!

แล้วเรื่องของวงจรกรรมนั้น ช้าเร็วก็ต่างกัน ใครทำความดีไว้บ่อย ๆ กุศลกรรมก็มาสนองมาสนับสนุนบ่อย วงจรกรรมก็จะถี่และสั้น แต่ถ้าท่านที่สร้างกุศลกรรมไว้น้อย สร้างอกุศลกรรมไว้มาก วงจรกรรมก็เชื่องช้ามาก หลายเดือน หลายปี หรือหลายสิบปีก็ยังพอทน บางท่านถึงขนาดหลายชาติ และหลายกัปหลายกัลป์..!

จึงเป็นเรื่องที่พวกเราไม่ควรประมาท มีโอกาสแล้วต้องเร่งรัดตัวเองให้เต็มที่ กอบโกยคุณงามความดีใส่ตัวให้มากที่สุด เมื่อถึงเวลาที่อกุศลกรรมส่งผล เราจะได้มีต้นทุนในการต่อต้านได้บ้าง ไม่อย่างนั้นแล้วเราก็จะกลายเป็นปลาตายลอยน้ำ โดนกระแสกรรมฉุดกระชากลากถูไปอย่างเดียว ไม่สามารถที่จะต่อรองหรือแก้ไขอะไรได้เลย ดังนั้น..การที่ท่านทั้งหลายสมัครบวชเนกขัมมะปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติ จึงไม่ใช่เรื่องที่เรามาทำแก้บน แต่ว่าต้องทุ่มเทปฏิบัติอย่างจริงจัง ไม่อย่างนั้นแล้วโอกาสที่เราจะได้ดีก็น้อยมาก

โดยเฉพาะในเรื่องของกิเลส รัก โลภ โกรธ หลง โจมตีเราอยู่ตลอดเวลา ไม่เคยวางมือ ไม่เคยปรานี แต่พวกเราทั้งหลายกลับสงสารกิเลส ถึงเวลาปฏิบัติธรรมจนเกิดตบะ คือความร้อนที่มาจากความเพียรในการแผดเผากิเลส เมื่อกิเลสรู้ตัวว่าถ้าเราทำต่อ จะต้องตายแน่ ก็หาทางหลอกเรา ให้ละจากสมาธิภาวนา ไปห้องน้ำบ้าง ไปดื่มน้ำบ้าง ไปรับโทรศัพท์บ้าง สารพัดที่จะเอามาหลอกล่อให้เราเลิกการปฏิบัติ แล้วเราก็เชื่อทุกครั้ง โดยเฉพาะท่านที่มีกำลังสมาธิสูง ถึงเวลาเข้าสมาธิแล้วกิเลสจะตาย ก็ทำให้เราเข้าใจผิดว่าที่จะตายคือตัวเรา แล้วเราก็เลิกความเพียร ตามใจกิเลสทุกครั้ง เพราะกลัวว่ากิเลสจะตาย..!

กิเลสนั้นอาศัยขันธ์ ๕ คือร่างการนี้เป็นที่อยู่ เราเกิดมาจึงมี รัก โลภ โกรธ หลง เป็นปกติ แต่ทำอย่างไรที่จะให้เรา อย่างน้อย ๆ ก็ลดความ รัก โลภ โกรธ หลง ให้น้อยลง ก็ต้องตีกรอบด้วยศีล ไม่ว่ากิเลสจะชักชวนอย่างไร เราต้องมั่นคงอยู่กับศีล ถ้าหากว่าทำให้เราละเมิดศีล เราไม่ไปด้วย หลังจากนั้นแล้วก็พยายามละ ก็คือผละห่างจากกิเลสออกมาด้วยกำลังของสมาธิ