กระผม/อาตมภาพเองก็ยังเคยเรียนถวาย ในสมัยที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ชุ้น - หลวงปู่พระธรรมเสนานี (ชุณณห์ กิตฺติวณฺโณ) ท่านเป็นเจ้าคณะจังหวัดนครปฐม ว่า "ทำไมไม่เปิดโอกาสให้เจ้าอาวาสได้เกษียณอายุบ้าง ?"
หลวงปู่ชุ้นท่านมองชนิดที่เรียกว่า "ไอ้เด็กนี่ไม่รู้ภาษาอะไรเลย !?" แต่ก็ยังเมตตาตอบว่า "ถ้าให้เจ้าอาวาสเกษียณอายุ แล้วในสมัยเป็นเจ้าอาวาส เคยเล่นพระลูกวัดเอาไว้มาก ถึงเวลาพระลูกวัดขึ้นมาเป็นเจ้าอาวาส แกคิดว่าแกจะมีวัดอยู่ไหม !?" ดังนั้น..ตำแหน่งเจ้าอาวาสจึงเป็นตำแหน่งเดียวที่ต้องตายคาตำแหน่งเท่านั้น ห้ามเกษียณอายุเด็ดขาด..!
กระผม/อาตมภาพก็เพิ่งจะ "ถึงบางอ้อ" ตอนนั้นเอง เมื่อมาระลึกดูก็ยังเห็นว่า เจ้าคณะปกครองระดับผู้ใหญ่ท่านรอบคอบมาก เนื่องเพราะว่าบุคคลที่เป็นเจ้าอาวาสนั้น ไม่ว่าใจดีขนาดไหนก็ตาม แต่ถ้าหากว่าต้องการให้การปกครองเป็นไปโดยความสงบเรียบร้อยดีงาม ก็จำเป็นต้องปากเปียกปากแฉะ จ้ำจี้จ้ำไช บางทีก็ทั้งบ่นทั้งด่า อาจจะมีผู้ที่ไม่พอใจท่านได้ เมื่อถึงเวลา ถ้าให้เกษียณอายุ ยกขึ้นเป็นกิตติมศักดิ์ บรรดาพระลูกวัดที่เคยโดนเอาไว้มากก็อาจจะเอาคืน ทำให้ "คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก"
แต่ว่าสิ่งที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อแย้ม หรือว่าพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร. ท่านทำนั้น กระผม/อาตมภาพเห็นด้วย เนื่องเพราะว่าเป็นการแสดงความกตัญญูต่อเจ้าคณะปกครองอาวุโส ที่เคยเป็นผู้บังคับบัญชาเหนือตนมาก่อน ดังนั้น..วันนี้หลายท่านซึ่งไม่เคยเห็น เพราะว่าครูบาอาจารย์บางท่านก็เกษียณอายุมานานแล้ว บรรดาพระลูกพระหลานที่เพิ่งจะเป็นรองเจ้าคณะอำเภอบ้าง เพิ่งจะเป็นเจ้าคณะอำเภอบ้าง ก็ได้เห็น และมีบางท่านที่แอบกระซิบถามกระผม/อาตมภาพว่า "หลวงปู่รูปนั้นเป็นใคร ? หลวงพ่อรูปนี้เป็นใคร ?"
กระผม/อาตมภาพเคยทำโครงการ ตั้งใจนิมนต์พระเกษียณอายุในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค ๑๔ ไปร่วมกันฉันเพล พูดคุยกันให้หายเหงาที่วัดท่าขนุน เพราะว่าตอนช่วงนั้นก็มีหลายรูปที่เกษียณอายุ แล้วไม่ได้รับการใช้งานเหมือนยุคนี้ แต่โครงการก็ไปพังลงเพราะหลวงปู่ชุ้นเช่นกัน..!
หลวงปู่พระธรรมเสนานีของกระผม/อาตมภาพบอกว่า "ถ้าให้ไปนั่งเฉย ๆ ข้าไม่เอา ไปก็ต้องสวดมนต์สิวะ..!" เมื่อเจอคนแก่ไฟแรง แต่เราไม่อยากให้ท่านเหนื่อย กระผม/อาตมภาพจึงต้องพับโครงการไปโดยอัตโนมัติ และพระเถระยุคนั้นก็มรณภาพ ล้มหายตายจากไปมากต่อมากด้วยกันแล้ว
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 06-08-2023 เมื่อ 08:57
|