กระผม/อาตมภาพขอสรุปสั้น ๆ ว่า ยันต์เกราะเพชรป้องกันการตายจากไสยศาสตร์ ไม่ใช่ป้องกันไม่ให้โดนไสยศาสตร์โดยสิ้นเชิง ใครก็ตามถ้าหากว่าดวงตก กุศลขาดช่วงลง อกุศลกรรมเข้าสนองพอดี อย่างไรเสียก็ต้องโดนจนได้..!
สมัยก่อนกระผม/อาตมภาพพอรับยันต์เกราะเพชรไปก็ห้าวมาก ลุยทั่วร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำโดยที่ไม่พกวัตถุมงคลอะไรเลย เพราะว่ากำหนดใจดูเมื่อไรก็เห็นยันต์เกราะเพชรสว่างไสวอยู่กลางร่างกาย จนกระทั่งพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเมตตาเตือนว่า "หลวงปู่ปานท่านเก่งขนาดไหน ยังโดนไสยศาสตร์จนเกือบมรณภาพ แกเองจะประมาท ไม่พกวัตถุมงคลติดตัวบ้างเลยหรือ ?"
กระผม/อาตมภาพจึงได้สติ หันมาพกวัตถุมงคลติดตัว เนื่องเพราะว่า ถ้าเราอาราธนาวัตถุมงคลแล้ว ตัวเราเผลอสติได้ แต่พรหมเทวดาที่รักษาวัตถุมงคลท่านไม่เผลอ เราขอให้ท่านช่วยอะไร ท่านก็จะช่วยเรื่องนั้นให้ จึงเป็นเรื่องที่ทุกท่านต้องสังวรระวังเอาไว้
สมัยก่อนที่มีไสยศาสตร์มาก ๆ นั้น ที่กระผม/อาตมภาพเลื่อมใสที่สุด คือพระเดชพระคุณหลวงพ่อโสก วัดปากคลองบางครก จังหวัดเพชรบุรี ผู้สร้างพระขรรค์เขาควายเผือกฟ้าผ่าตาย ซึ่งมีชื่อเสียงเกรียงไกรจนกระทั่งเป็นที่เคารพนับถือกันทั้งประเทศ ถ้ากระผม/อาตมภาพเป็นผู้ที่จัดอันดับ "๙ เครื่องรางสะท้านแผ่นดิน" อย่างไรเสียก็ต้องเอาเครื่องรางอย่างใดอย่างหนึ่งของหลวงพ่อโสกท่านเข้าทำเนียบไว้ด้วย เนื่องเพราะว่าวัตถุมงคลของท่านนั้น นอกจากจะคัดของได้แล้ว ยังถอนของได้อย่างเด็ดขาดมาก..!
ตัวอย่างก็คือเสือขาว ลูกศิษย์หลวงพ่อดิ่ง วัดบางวัว ได้ลูกอมเจ็ดพญาช้างสารไปแล้วก็อาละวาดหนัก ตำรวจกี่รายก็ทำอะไรเสือขาวไม่ได้ เนื่องเพราะว่ายิงไปก็ไม่ออก ยิงออกก็ไม่ถูก จนกระทั่งต้องไปกราบขอร้องหลวงพ่อดิ่งท่านช่วยถอนของให้ที หลวงพ่อดิ่งท่านบอกว่า ท่านถอนไม่ได้ แต่ว่าหลวงพ่อโสก วัดปากคลองบางครกนั้น ท่านสร้างพระขรรค์และวัตถุมงคลทุกชิ้น ท่านลงคาถาคัดของเอาไว้แล้ว ไม่ว่าของนั้นจะเป็นคาถาอาคม วัตถุอาถรรพ์หรือว่าไสยศาสตร์อะไรก็ตาม ถ้าหากว่าใช้วัตถุมงคลของหลวงพ่อโสก แล้วอาราธนาเป็นประจำทุกวันจะป้องกันได้
ตำรวจมือปราบพลตระเวนชุดนั้น จึงไปขอหลวงพ่อโสก โดยที่ท่านก็เอาพระขรรค์เขาควายเผือกนั่นแหละ..จารหัวลูกปืนให้ เป็นอันว่าเสือขาวถึงแก่สิ้นชีพ เพราะว่าเมื่อตำรวจยิงด้วยลูกปืนที่จารจากพระขรรค์เขาควายเผือก เสือขาวที่ว่าหนังเหนียวแสนเหนียวก็พรุนเป็นกระชอน..!
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 26-06-2023 เมื่อ 01:23
|