[เถรี]

อาหาระ คืออาหาร คือการกิน

นิททัง คือการนอน

ภะยะ คือ การกลัวภัย การรู้จักหลบหลีกอันตราย

เมถุนะ คือการเสพกาม เพื่อสืบต่อพืชพันธุ์

สามัญญะ ก็คือความเสมอกัน เป็นธรรมดา

เปตัปปะสุภีนะรานัง

ปะสุ คือ สัตว์

นะรานัง คือ คนทั้งหลาย

ดังนั้น..การกิน การนอน การหนีภัย การเสพกาม เป็นสิ่งที่เหมือนกันของมนุษย์และสัตว์ทั้งหลาย

ธัมโมหิ เตสัง อะธิโก วิเสโส ธรรมเท่านั้นจึงทำให้เราต่างกันไป

ธัมเมนะ วีณา ปะสุภิสสะมานา ธรรมเท่านั้นที่จะจำแนกคนออกจากสัตว์ได้