[เถรี]

ขณะเดียวกัน อย่างที่กระผม/อาตมภาพทำอยู่ก็คือ บางคนถึงเวลาแล้วเราใช้งานได้อย่างใจ ก็จะไม่เรียกใช้คนอื่น เหตุเพราะว่าถ้าคนอื่นมาทำแล้ว งานนั้นอาจจะเสียหาย ต้องมาแก้ไขกันนาน ทำให้เสียเวลา ประการที่สองก็คือ เขาทำงานมีความคล่องตัว ไว้วางใจได้ เราก็เรียกใช้เฉพาะคนนั้น ทำให้ญาติโยมส่วนหนึ่งน้อยอกน้อยใจว่า ปวารณาเอาไว้ ทำไมถึงไม่เรียกใช้สักที

ขอบอกว่ากระผม/อาตมภาพนั้น กลัวที่สุดคือการเป็นหนี้บุญคุณคนอื่น แม้ว่าหนี้นั้นญาติโยมจะเต็มใจในการที่จะสนองงานให้ก็ตาม กระผม/อาตมภาพก็ยังหวาดระแวงอยู่ดีว่า ถ้าหากทำไปในลักษณะอย่างนั้นแล้ว จะมีความเสียหายเกิดขึ้นต่อหลักศีลธรรมในใจของตนเอง หรือว่ามีความเสียหายเกิดขึ้นกับพระพุทธศาสนาหรือเปล่า ? โดยที่ถือหลักเอาไว้ว่า ถ้าเราไม่สามารถที่จะสร้างความเจริญให้กับพระพุทธศาสนาได้ เราก็ไม่ควรที่จะทำให้พระพุทธศาสนาบอบช้ำ หรือว่าพังลงไปเพราะตัวเราเอง

ดังนั้น..ญาติโยมทั้งหลายที่พบเห็นเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น ส่วนหนึ่งที่เข้าใจเมื่อโดนกระผม/อาตมภาพด่าเอาตรง ๆ ก็ยังดีอกดีใจ ว่าครูบาอาจารย์ยังให้ความรัก ความเมตตา ยังสั่งสอน แม้ว่าจะรุนแรงไปบ้าง แต่ว่าหลายท่านที่ไม่เข้าใจก็ปลีกตัวออก ห่างหายไปเลยก็มี เรื่องทั้งหลายเหล่านี้จึงอยู่ที่กำลังใจของแต่ละคน

กระผม/อาตมภาพถือตามพุทธพจน์ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่กล่าวว่า "อานันทะ..ดูก่อนอานนท์ ตถาคตจักไม่ปฏิบัติต่อเธอทั้งหลายอย่างทะนุถนอม เหมือนกับช่างหม้อที่ปฏิบัติต่อหม้อดินที่ยังเปียกยังดิบอยู่ แต่ตถาคตจะกระหนาบแล้วกระหนาบอีก ชี้โทษแล้วชี้โทษอีก บุคคลที่มีมรรคผลเป็นแก่นสารจึงจักทนอยู่ได้"

ดังนั้น..ท่านทั้งหลายถ้าหากว่ารักที่จะติดตาม และปฏิบัติตามแนวทางที่กระผม/อาตมภาพได้รับการถ่ายทอดมาจากครูบาอาจารย์ ก็ต้องทำใจว่าพลาดเมื่อไรเป็น "โดน" ถ้าหากว่าทำใจในลักษณะนี้แล้ว พร้อมที่จะ "โดน" แล้ว ก็สามารถที่จะติดตามกันต่อไปได้

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๑๓ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)