[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๙ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖ ญาติโยมหลายท่านกำลังใจตกจากเรื่องของทิดคม หรือว่าอดีตท่านเจ้าคุณคม วัดป่าธรรมคีรี ซึ่งความจริงแล้ว จะว่าไปก็คือญาติโยมเหล่านั้นตั้งกำลังใจไว้ผิด คือ การส่งใจออกนอก ไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของคนอื่น ล้วนแล้วแต่พาให้เราทุกข์ทั้งสิ้น แต่ก็มักจะทำกันเป็นปกติ เพราะว่าไม่เคยชินกับการรักษากำลังใจของตนเอง ดังนั้น..หลายท่านจึงมีอาการเหมือนกันคนอกหัก รู้สึกว่าโดนบุคคลที่ตนเองเคารพรักและไว้ใจทรยศ..!

ถ้าท่านทั้งหลายรู้สึกแบบนั้น กระผม/อาตมภาพอยากจะยกตัวอย่างบุคคลที่อเนจอนาถกว่านั้นหลายเท่า ก็คือคุณน้าของกระผม/อาตมภาพเอง คุณน้าตอนแรกให้ความเคารพท่านอาจารย์นิกรมาก เชียงรายไกลแค่ไหนก็ต้องตะเกียกตะกายไปร่วมงานให้ได้ ถ้าหากว่าท่านอาจารย์นิกรมากรุงเทพฯ หรือว่าปริมณฑล ก็ต้องไปกราบทุกครั้ง แล้วก็เกิดปัญหา ท่านอาจารย์นิกรโดนจับ ต้องสึกหาลาเพศไป..!

คุณน้าของกระผม/อาตมภาพก็ต้องทำใจอยู่ระยะหนึ่ง ก่อนที่จะมาเกาะท่านอาจารย์ยันตระ วัดป่าสุญญตารามแทน ก็ทำแบบเดิม ก็คือไม่ว่าวัดจะมีกิจกรรมที่ไหนก็ไปร่วมงาน ไม่ว่าท่านอาจารย์ยันตระจะพาบริวารไปไหนก็ติดตามไปด้วย แล้วท่านอาจารย์ยันตระก็มีปัญหา ถึงขนาดต้องหลบหนีไปต่างประเทศ คุณน้าก็แทบจะกลายเป็นโรคซึมเศร้าไปเลย..!

แล้วท้ายที่สุดเพื่อนฝูงก็ชวนไปหาหลวงพ่อภาวนาพุทโธ คุณน้าแกเป็นคนรักใครรักจริง แกก็ทุ่มสุดตัวเหมือนเดิม ก็คือวัดสามพรานมีงานเมื่อไร ก็ไปช่วย ทั้งทำบุญทั้งออกโรงทาน หลวงพ่อภาวนาพุทโธพาลูกศิษย์ไปไหนก็รีบจองรถตามไป แล้วในที่สุด หลวงพ่อภาวนาพุทโธก็โดนตำรวจจับเข้าคุก ดังนั้น..ถ้าหากว่าทุกท่านคิดว่าตนเองเหมือนกับคนอกหัก ให้ดูโยมน้าของกระผม/อาตมภาพเป็นตัวอย่าง ว่านั่นไม่ใช่อกหักธรรมดา แต่เป็นอกหักซ้ำสอง ซ้ำสามกันเลยทีเดียว

เรื่องพวกนี้ถ้าจะว่าไปแล้วก็ขึ้นอยู่กับบุญกับกรรมของแต่ละคนที่ทำมา บุคคลที่สร้างบุญไว้ดีก็ย่อมได้พบครูบาอาจารย์ที่ดี บุคคลที่สร้างบุญไว้ไม่ดี และกำลังใจไม่มั่นคง ก็มักจะถือมงคลตื่นข่าว เขาว่าที่ไหนดีก็เฮตามเขาไป ถ้าลักษณะอย่างนี้ โอกาสที่จะพลาดมีสูงมาก เพราะว่าเราไม่ได้ไปหาครูบาอาจารย์ด้วยความเคารพในพระรัตนตรัย ไม่ได้ไปหาเพราะอยากได้หลักธรรม แต่ไปหาเพราะเฮตามเพื่อนฝูงไป ว่าครูบาอาจารย์เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียง มีคนไปหามาก อยากที่จะมีส่วนร่วมด้วย ก็เลยเกิดปัญหาอย่างนั้นขึ้นมา