[เถรี]

อีกส่วนหนึ่งก็คือ ถ้าหากว่าใครจะเดินทางข้ามที่สูง ไม่ว่าจะเป็นที่ Chang La Pass ก็ดี Gardung La Pass ก็ดี ออกซิเจนเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด จำเป็นต้องมีไว้ เพราะว่าพื้นที่สูงตั้งแต่ ๓,๐๐๐ เมตรขึ้นไป เราเดินไม่กี่ก้าว ก็เริ่มเหนื่อยง่ายแล้ว ถ้ายิ่งที่ระดับ ๔,๐๐๐ เมตร เดินเร็ว ๆ สองก้าวก็อาจจะล้มทั้งยืน..!

ฉะนั้น..อย่าไปอวดเก่ง มีพระเถระรูปหนึ่ง ไปลงที่สนามบินศรีนาการ์ หรือว่าสนามบินเลห์ กระผม/อาตมภาพก็ไม่แน่ใจ แล้วก็ไปวิ่งโชว์ แสดงความแข็งแรงของตัวเอง จนหมดสติล้มทั้งยืน เพราะว่าสมองขาดออกซิเจน..! พื้นที่ในลักษณะอย่างนั้นต้องบอกว่าเป็นพื้นที่อันตราย ใครไปก็เท่ากับไปหาที่ตายจริง ๆ..!

ส่วนที่อยากจะถวายคำแนะนำก็คืออันดับแรกเลย ฝึกมรณานุสติให้มาก ๆ ไว้ ถึงเวลากำลังใจจะได้มั่นคง ไม่แกว่งไปตามสภาพ ประการที่สองก็คือ ฝึกอาหาเรปฏิกูลสัญญาให้มากไว้ ส่งอะไรมาต้องกินได้ ไม่อย่างนั้นเท่ากับไปลดน้ำหนักตัวเอง แล้วในสภาพแบบนั้น เรายิ่งกินไม่ได้ร่างกายก็ยิ่งแย่ พอร่างกายแย่มาก ๆ พบกับสถานภาพที่สูงขึ้นไปเรื่อย ๆ สภาพร่างกายก็ยิ่งทรุดโทรม ดีไม่ดีก็ "ไป" เลย..!

อีกประการหนึ่งก็คือ ธรรมเนียมท้องถิ่นเขานิยมอย่างไร พยายามศึกษาเอาไว้ด้วย อย่างเช่นว่าจะไม่จับมือกันด้วยมือซ้าย ถ้าจะจับมือทักทายก็ใช้มือขวา เป็นต้น เรื่องพวกนี้ความจริงแล้วทางด้านบริษัททัวร์เขาจะแนะนำเราอยู่ตลอดเวลา แต่รายละเอียดบางอย่างอาจจะตกหล่นไป

สถานที่ไหน ถ้าเป็นที่เคารพของคนอื่น เราควรแสดงความเคารพด้วย เพียงแต่ว่าการแสดงความเคารพบางอย่าง อย่างเช่นว่าน้อมใจไหว้ทักทายเจ้าของที่เจ้าของทางของเขา ไม่เช่นนั้นแล้วในลักษณะของเรา ถ้าหากว่าไปไหว้เทพเจ้า หรือว่าเทวาลัยอย่างอื่น อาจจะอยู่ในลักษณะถือศาสนาอื่น กลายเป็นอัญญสัตถุทเทส เป็นโทษหนักในพระพุทธศาสนาอีก ส่วนถ้าเป็นพระพุทธศาสนา ไม่ว่าจะเป็นเถรวาท มหายาน หรือว่าวัชรยาน จะไหว้จะกราบอย่างไรก็ตามใจ

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๘ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)