[เถรี]

หลังจากฉันเสร็จเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็นั่งอ่านหนังสือและภาวนาบ้าง สลับกันไป เสียงคุณนวลจันทร์ เพียรธรรม บอกว่า "หลวงพ่อ..พาสปอร์ตตกอยู่ใต้เก้าอี้" กระผม/อาตมภาพก็ยังแปลกใจว่าตกลงไปได้อย่างไร แต่เมื่อควานหาดู ปรากฏว่ามีจริง ๆ..! กระผม/อาตมภาพจึงหลับตาลง นึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย เนื่องจากว่าครั้งนี้มาโดยไม่มี "โควต้า" ช่วยเหลือฉุกเฉิน ถ้าหากว่ามีผู้หนึ่งผู้ใดต้องการกลั่นแกล้ง ก็อาจจะต้องลำบาก เสียเวลาไปทั้งคณะ..!

ปรากฏว่าสิ่งที่นึกไม่ถึงก็คือ "ท่านปู่พระอินทร์" มาพร้อมกับอาวุธชิ้นใหม่ที่กระผม/อาตมภาพไม่เคยเห็น อยากจะเรียกว่า "ลูกฟักทองมีด้าม" ก็ใช่ ชี้หน้าขู่บรรดาท่านทั้งหลายที่พร้อมจะมาเอาคืนจากกระผม/อาตมภาพ ในลักษณะประมาณว่า ถ้ากลั่นแกล้งกันแบบนี้อีกก็จะเจอกัน..!

นาน ๆ ถึงจะได้เห็นท่านปู่พระอินทร์ออกงิ้วแบบนี้เสียที เพราะว่าปกติแล้วไม่เคยเห็นท่านโกรธใคร ได้แต่ยิ้มเย็นตั้งแต่สมัยเป็นมนุษย์ จนกระทั่งขึ้นมาเป็นพระอินทร์ แทบจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง แต่ที่ต้องแสดงศักดานุภาพในครั้งนี้ก็เพื่อกระผม/อาตมภาพและคณะล้วน ๆ ต้องเจริญพรขอบคุณท่านปู่พระอินทร์เป็นอย่างยิ่ง

หลังจากที่ท่านไปแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ได้เข้าสมาธิ ภาวนากรณียเมตตสูตร ขอความปลอดภัยในการเดินทาง เห็นภาพพระพุทธรูปสีทองครอบเครื่องบินไว้ทั้งลำแล้ว ก็หันไปบอกกับคุณนวลจันทร์ว่า "ตอนนี้ปลอดภัยแน่นอน เลิกกังวลได้แล้วจ้ะ"

เมื่อถึงเวลาประมาณ ๑๑ โมงครึ่งของเมืองไทย คุณนวลจันทร์ก็นำเอาอาหารที่เตรียมไว้มาถวายกระผม/อาตมภาพ และพระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ดร. เจ้าอาวาสวัดอุทยาน ปรากฏว่าเป็นข้าวมันไก่ประตูน้ำ แถมยังมีคอหมูย่างและไส้กรอกมาด้วย แต่เนื่องจากว่ากระผม/อาตมภาพว่าอาหารแขกบนเครื่องบินไปเต็มคราบแล้ว จึงไม่สามารถที่จะกินอะไรลงไปได้อีก นอกจากจิ้ม ๆ ขึ้นมาพอเป็นพิธีชิ้นสองชิ้น แล้วก็ส่งไปให้ผู้อื่นทำหน้าที่แทนตัวเองกันต่อไป