[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๒๗ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๖ กระผม/อาตมภาพพร้อมด้วยคณะได้เดินทางออกจากที่พักตั้งแต่ตี ๔ เพื่อไปเตรียมพร้อมที่สนามบินนานาชาติสุวรรณภูมิ เมื่อทุกคนในคณะมาถึงกันโดยพร้อมเพรียงแล้ว ก็ทำการตรวจตั๋ว ฝากกระเป๋า แล้วก็เข้าไปรอที่ประตูขึ้นเครื่อง F3

การที่เรารีบมากันแต่เช้านั้น ก็เพราะว่าระยะนี้ทางสนามบินนานาชาติสุวรรณภูมิของบ้านเรานั้นเป็นที่ "ฮ็อตฮิต" อย่างยิ่ง ผู้โดยสารทั้งขาเข้าและขาออก ไม่ทราบเหมือนกันว่าทะลักมาจากไหน ถ้าหากว่าช้าไปแม้แต่นิดเดียวอาจจะเสียเวลาไปเป็นชั่วโมง ถึงขนาดตกเครื่องได้เลย..! จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องรีบออกกันมาตั้งแต่เช้า หลังจากนั้นแล้วค่อยไปนั่งอ่านหนังสือรอกันอยู่ที่หน้าประตูขึ้นเครื่อง ในขณะที่บางท่านก็ฉวยโอกาสนั่งพักหลับตาภาวนากัน เอาแรงไว้ก่อน

เมื่อใกล้เวลาเครื่องบินจะออก ทางด้านเจ้าหน้าที่ก็มานิมนต์กระผม/อาตมภาพเดินลงไป เพื่อที่จะทำการตรวจสอบอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งมีทั้งการตรวจตั๋วขึ้นเครื่องและการตรวจกระเป๋า แต่ว่ากระเป๋านั้น ทิดแจ็ค (นายกรชัย บันดาลศิริกุล) ช่วยถือให้ เพียงแต่ว่าทิดแจ็คนั้นค่อนข้างจะขาดความคล่องตัว กระผม/อาตมภาพจึงแย่งกระเป๋ามาถือเสียเอง แล้วก็ผ่านด่านเข้าไปแบบง่าย ๆ

เมื่อขึ้นเครื่องไปแล้วก็ยังต้องนั่งอ่านหนังสือรออยู่เป็นชั่วโมง กว่าที่คนอื่น ๆ จะขึ้นมาโดยพร้อมเพรียง แล้วก็ได้เวลาเครื่องขึ้นจากประเทศไทย ก็คือเวลา ๐๘.๕๐ น. ของบ้านเรา เมื่อขึ้นเครื่องไปได้ประมาณ ๑ ชั่วโมง อาหารเช้าก็มาเสิร์ฟจนถึงที่นั่ง

แต่ว่าเป็นอาหารแบบอินเดียแท้ ก็คือมีข้าว ประกอบด้วยเครื่องเทศ ส่วนที่เห็นเป็นขนมปังนั้น ก็ยังมีในส่วนของเนย แล้วก็โยเกิร์ตมาให้ด้วย ดังที่กระผม/อาตมภาพได้บอกกล่าวแล้วว่า ในเรื่องของข้าวปลาอาหารอินเดียนั้น เป็นที่น่ารังเกียจอย่างมาก เจอหน้าเมื่อไรก็ต้องรีบกวาดใส่ท้องให้หมด จะได้ไม่ต้องทนเห็นกันไปนาน ๆ..!