[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๒๑ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๖ กระผม/อาตมภาพบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนนี้ บนรถยนต์ระหว่างเดินทางกลับวัดท่าขนุน เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าต้องเดินทางไปหาหมอก่อน หลังจากที่รับการรักษาแล้ว ถึงได้เดินทางกลับวัด ตอนแรกคาดว่าพลขับน่าจะไปไม่ไหว แต่ปรากฏว่าพอได้กาแฟเข้าไป ๒ ช็อต รู้สึกว่าหูตาสว่าง พอที่จะขับรถต่อไปได้..!

แต่ว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าหากว่าญาติโยมมีประสบการณ์ กระผม/อาตมภาพขอเตือนว่า การขับรถนั้นเราไม่มีโอกาสพลาด เพราะว่าถ้าพลาดเมื่อไร ไม่สูญเสียทรัพย์สิน ก็ต้องเจ็บหรือว่าตาย ดังนั้น..ถ้าหากว่าไม่ไหวก็ให้พักเสียก่อน

แต่เนื่องจากว่ากระผม/อาตมภาพนั้นมีงานต่อเนื่องอยู่เป็นปกติ ดังนั้น..ทางน้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) ซึ่งทำหน้าที่ขับรถให้นั้น จึงพยายามที่จะกลับให้ทันในวันนี้ เพื่อที่ว่าพรุ่งนี้จะได้ต้อนรับคณะนักศึกษามหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์พุทธปัญญาศรีทวารวดี ซึ่งขอมาปฏิบัติธรรมเป็นเวลา ๓ วัน

สำหรับในเรื่องของการปฏิบัติธรรมนั้น ญาติโยมส่วนหนึ่งมีปัญหาอยู่ตรงที่ว่า ทำไปเท่าไรก็ไม่ก้าวหน้า แล้วขณะเดียวกัน ญาติโยมอีกส่วนหนึ่งก็มีปัญหาตรงที่ว่า ไม่สามารถที่จะแปลงทฤษฎีและการปฏิบัติไปสู่การใช้งานจริงได้

เรื่องของการปฏิบัติธรรมแล้วไม่ก้าวหน้านั้น กระผม/อาตมภาพสรุปไว้สั้น ๆ ว่า ถ้าไม่ทำเกินก็ทำขาด ซึ่งเชื่อว่าในยุคปัจจุบันนี้ จะหาบุคคลผู้ทำเกินนั้นยากเป็นที่สุด ส่วนใหญ่แล้วก็มักจะทำขาด บุคคลที่กระทำขาดนั้น ก็เกิดจากหลายสาเหตุด้วยกัน