[เถรี]

เพียงแต่ว่าพระพุทธเจ้าก็ดี พระปัจเจกพุทธเจ้าก็ดี แต่ละพระองค์สร้างบารมีมาไม่เท่ากัน ท่านที่สร้างบารมีไว้มาก พระวรกายก็จะดูใหญ่โตมาก แต่ความจริงถ้าหากว่าเราใช้คำว่า "พระวรกาย" นั่นก็เป็นเพียงสิ่งที่พระองค์ท่านแสดงให้เราเห็นเป็นพุทธนิมิตเท่านั้น ถ้าจะใช้คำว่า "กลุ่มพลังงาน" น่าจะเหมาะสมที่สุด

แต่ว่าพวกเราก็มักจะรับกันไม่ได้ เพราะว่าเราเอาอุปาทาน คือความยึดมั่นถือมั่นในโลกมนุษย์ของเราขึ้นไปด้วย ในเมื่อเป็นเช่นนั้น พวกเราไปถึงก็จะเห็นว่าพระพุทธเจ้าประทับอยู่ตรงกลาง มีพระอัครสาวกซ้ายขวา มีพระมหาสาวก มีพระปกติสาวก นั่งกันลดหลั่นเป็นระเบียบเรียบร้อย ภาพที่เราเห็นนั้นเป็นไปตามกิเลสของเรา ก็คือถ้าไม่นั่งอย่างนั้น เราก็จะสงสัยอีกว่า "นี่กูเห็นจริงหรือเปล่า ?"

ดังนั้น..ในเมื่อเราเอากิเลสของปุถุชนขึ้นไป ท่านก็เลยต้องทำให้เราเห็นในรูปแบบที่เราคิดว่าใช่ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น สิ่งที่เราเห็นจึงเป็นไปตามกำลังใจของเรา ไม่ใช่ความจริงแท้ ถ้าเป็นความจริงแท้ ก็ต้องบอกว่าแล้วแต่ท่านว่าจะนั่งกันตรงไหน ระวัง..ขึ้นไปวันนี้อาจจะโดนหลอกอีก เพราะว่าโยมแบกเอาคำพูดของกระผม/อาตมภาพไป กลายเป็นอุปาทาน ยึดมั่นถือมั่นอีกแล้ว..!

ในเรื่องของโลกทิพย์ ถ้าหากว่าใครฝึกกรรมฐานสายมโนมยิทธิ จะมีอยู่อย่างหนึ่งที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ท่านย้ำอยู่เสมอ แต่พวกเรามักจะมองข้ามไปก็คือ "ขอให้รู้เห็นตามสภาพความเป็นจริง"

ในเมื่อเรามองข้ามไป แล้วเราก็ไปยึดอุปาทานของเราว่าควรจะเป็นเช่นนั้น ควรจะเป็นเช่นนี้ เราก็เลยไม่ได้รู้เห็นตามความเป็นจริง หากแต่ท่านแสดงให้รู้เห็นตามกิเลสในใจของเรา ที่คิดว่าควรที่จะเป็นเช่นนั้น คาดว่าควรที่จะเป็นเช่นนั้น

เรื่องพวกนี้พูดไปก็ปวดหัว กระผม/อาตมภาพหาคนคุยด้วยยากขึ้นเรื่อย ๆ แม้กระทั่งพี่น้องที่ออกจากโบสถ์วัดท่าซุงมาด้วยกัน ส่วนใหญ่ก็ฝึกมโนมยิทธิเพื่อที่จะขอผ่านด่าน ก็คือให้ได้บวช พอบวชแล้วก็มักจะขาดการซักซ้อม ทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ สนิมกินไปตาม ๆ กัน ในเมื่อหาคนคุยยากขึ้นเรื่อย ๆ บางทีกระผม/อาตมภาพก็เก็บกด บางเรื่องรู้มาเป็นร้อย ให้บอกได้แค่หนึ่งแค่สอง อกจะแตกตาย..! แล้วให้รู้ทำไม ? ไปต่อว่ากันเอาเองนะจ๊ะ อาตมาไม่กล้าต่อว่า กลัวโดน "ตื้บ..!"