[เถรี]

คราวนี้รุ่นของหลวงพ่อรื้อศพจนแทบจะหลุดเป็นชิ้น ๆ แล้วหาแผนที่ไม่เจอ ปากเปิกลิ้นเลิ้นแหกดูหมด เหนื่อยจนหมดสภาพ นอนหงายผลึ่ง ปรากฏว่าเขาเสียบเอาไว้ตรงคบไม้ ตอนนั้นความรู้สึกก็คืออยากจะตบครูฝึกให้สลบคามือ..! รุ่นพี่ทุกคนบอกว่ามึงต้องค้นแผนที่จากศพ พวกเราเห็นโลงศพตั้งอยู่ก็รื้อกันกระจาย คนไหนไม่กลัวผีก็ "มึงเอาเลย..!" พลิกซ้ายพลิกขวาหาไปเรื่อย แต่เขาดันเอาไปเสียบไว้ตรงคบไม้..!

นี่ถ้าไม่หมดสภาพถึงขนาดนอนแผ่เงยขึ้นไปก็ไม่เห็น..! กลายเป็นว่าพอเจอแบบนั้นเข้าแล้ว ตอนนี้หลวงพ่อถ้าอยากจะได้บรรยากาศน่ากลัว ๆ หน่อย ก็ต้องเอาเรื่องผีไปอ่านในป่าช้า รู้สึกขนลุกนิด ๆ ต้องอ่านตอนเที่ยงคืนด้วยนะ เวลาอื่นก็ไม่ขนลุกเสียอีก..!

ก็แปลว่า ถ้าพวกเราลำบากก่อน ถึงเวลาทำอะไรก็จะสบาย เพราะว่าเคยชินกับความลำบากมาแล้ว ให้สามเณรอดข้าว กินแค่สองมื้อ โอ๊ยสบายมาก ตอนเป็นเณร อดมาแล้ว ให้สามเณรถูบ้าน ซักผ้า ทำได้สบายมาก ตอนเป็นเณรทำมาแล้ว ให้สามเณรสึกช้าหน่อย ไม่ค่อยสบาย..! ทนเอาหน่อยนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้หลวงพ่อจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด แล้วจะมาจ่ายทุนการศึกษาให้


ใครที่อยู่ต่อได้ทุนการศึกษาแล้ว ฝากพระพี่เลี้ยงไว้ อย่าให้มีการขโมยกัน ปีที่แล้วเกิดขึ้นแล้ว สองคนนั่นโดนหลวงพ่อขึ้นบัญชีดำไปเรียบร้อย "มึงมาสมัครใหม่กูก็ไม่ให้บวช" เพราะฉะนั้น..เรื่องของการทุจริต หรือว่าผิดศีล ถ้าเราป้องกันได้ ก็ต้องระวังป้องกันไว้ อย่าเปิดโอกาสให้เขา คนเราจะทำความชั่วต้องมีโอกาสด้วย ถ้าเราไม่เปิดโอกาสให้เขา เขาก็จะทำความชั่วไม่ได้

สามเณรของพวกเราบวชที่นี่นับว่าดีมาก เพราะว่าทางด้านวัดเสาหงษ์ เขาให้บิณฑบาตแล้วฉันมื้อเดียว ฉันในบาตรด้วย วันนี้ไปเยี่ยมแล้ว "น้ำตาจิไหล..!" ไม่รู้ว่าต้องอยู่กันอีกกี่วัน ส่วนของพวกเรานี่กินดีอยู่ดี ยิ่งกว่าประเภท "ยกห้าง" มาเอง แม่ชีและญาติโยมก็รักสามเณรเหลือเกิน ทุกมื้อไม่เนื้อก็หมู ไม่หมูก็ไก่ ขนมอีกบานตะเกียง กินเท่าไรก็ไม่หมด ปีหน้าบวชใหม่แล้วสึกตอนสองทุ่มนะ..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๙ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)