[เถรี]

เมื่อทักทายกันด้วยความดีใจแล้ว ท่านอาจารย์พระมหาเมธาก็ยังบ่นว่า "ไม่ทราบว่าหลวงพ่อเล็กทำได้อย่างไร ? งานยุ่งยากขนาดนี้ ยังอุตส่าห์ปลีกตัวมาได้ แม้กระทั่งรายการเสียงธรรมจากมหาจุฬาอาศรมทุกวันอาทิตย์ ผมเองเป็นเจ้าของรายการแท้ ๆ ยังต้องมีขาดอยู่หลายต่อหลายครั้ง แต่ว่าเข้าไปเมื่อไร ก็เห็นชื่อพระครูวิลาศกาญจนธรรมปรากฏหราอยู่พร้อมกับใบหน้าแล้วทุกครั้ง"

กระผมเองก็ได้แต่ชี้ให้ดูพระเดชพระคุณพระธรรมวัชรบัณฑิต, ศ.ดร. องค์อธิการบดี เจ้านายของเราที่เดินตัวปลิวอยู่ข้างหน้า เพราะว่าท่านผอมมาก ชี้ให้ดูว่า อันดับแรกเลย ถ้าหากว่าใจรักก็ทำได้ อันดับที่สอง ก็ต้องเลียนแบบท่านเจ้าคุณอธิการบดี ก็คืออยู่กันด้วยกรรมฐาน ท่านเจ้าคุณอธิการบดีขยันสวดมนต์ทำวัตร เจริญกรรมฐานเป็นอย่างยิ่ง รายการเสียงธรรมจากมหาจุฬาอาศรมทุกวันอาทิตย์ช่วงเช้า ท่านเหมายาวโดยที่ไม่แบ่งปันให้ใครเลย เท่ากับว่าท่านขัดเกลาฝึกฝนตนเองอยู่ตลอดเวลา

ดังนั้น..ไม่ว่าในภาระหน้าที่ของท่านที่เป็นอธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยก็ดี เป็นผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดปากน้ำภาษีเจริญก็ดี เป็นผู้ช่วยแม่กองบาลีสนามหลวงก็ดี ตลอดจนกระทั่งเป็นรองเจ้าคณะภาคก็ตาม ท่านก็สามารถที่ทำได้อย่างเต็มที่ เพราะว่ากำลังใจที่มั่นคง ทำให้สามารถที่จะกระทำกิจการงานทุกอย่างได้โดยที่ไม่มีปัญหาอะไร ซึ่งตรงส่วนนี้กระผม/อาตมภาพนั้นก็แค่เดินตามรอยครูบาอาจารย์เท่านั้นเอง

เมื่อวางเสาเอกเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว ช่วงที่กลับมาฉันเพลเสร็จ ก็มีการซักซ้อมการรับวุฒิบัตร เมื่อรับวุฒิบัตรและถ่ายรูปหมู่ร่วมกันแล้ว กระผม/อาตมภาพจึงได้บอกลาทุกท่านและแยกย้ายกันไป โอกาสหน้าถึงจะได้พบกันใหม่

กระผม/อาตมภาพเองระหว่างที่เดินทางกลับก็สอบถามไอ้ตัวเล็ก ปรากฏว่าวัตถุมงคลต่าง ๆ ที่เอาไปลงนั้น ส่วนใหญ่มีผู้มีบุญได้บูชาไปแล้ว ไอ้ตัวเล็กแจ้งว่าเหลือเพียงมีดหมอรุ่นแรกของหลวงพ่อบุญมี วัดเขาสมอคอน ยังไม่มีใครบูชา กระผม/อาตมภาพยินดีเป็นอย่างมาก