[เถรี]

อีกประการหนึ่งก็คือ กิเลสนั้นมีมายามาก ถ้าหากว่าเราไปตามใจเมื่อไร กิเลสก็จะมีข้ออ้างว่า คราวที่แล้วยังได้เลย คราวนี้ก็ควรที่จะได้ด้วย เรายิ่งทำตามกิเลสมากเท่าไร เราก็ยิ่งห่างไกลจากความดีมากเท่านั้น

ดังนั้น..บุคคลที่ประกาศว่าตนเองเป็นลูกของพระพุทธเจ้า เป็นผู้ที่ยึดพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งที่ระลึก ก็ควรที่จะกระทำในสิ่งที่เป็นอรรถเป็นธรรม มากกว่าที่จะกระทำสิ่งที่คล้อยตามกิเลส

ดังนั้น..ถ้าหากว่ากิเลสมารเอาไม่อยู่ พยายามให้ขันธมารมาเล่นงานเรา แล้วเราไปยอมพ่ายแพ้ต่อขันธมาร ไม่ยอมประกอบกิจหน้าที่อันสมควรแก่ความเป็นศากยบุตรพุทธชิโนรส ท่านทั้งหลายก็ไม่สมควรที่จะประกาศตนว่าเป็นผู้นับถือพระพุทธศาสนา

เพียงแต่ว่าวันนี้หลังจากบิณฑบาตและฉันเช้าเรียนร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ได้เดินทางไปยังโรงเรียนทองผาภูมิวิทยา เพื่อที่จะได้ร่วมงานประเมินนักเรียนรางวัลพระราชทานสำหรับโรงเรียนมัธยมขนาดกลาง แต่ปรากฏว่าเมื่อไปถึงแล้ว ทางโรงเรียนเงียบเชียบเรียบร้อยมาก บรรดาครูอาจารย์ที่เจอหน้าก็เข้ามาสอบถามว่า "หลวงพ่อเดินทางมา มีงานอะไรหรือครับ ?" จึงได้บอกไปว่า "มาร่วมงานประเมินนักเรียนรางวัลพระราชทาน"

บรรดาครูทั้งหลายก็งงมากว่า งานประเมินนักเรียนรางวัลพระราชทานนั้นไม่ใช่วันนี้ กระผม/อาตมภาพจึงเปิดไลน์ให้ดูว่า ทางท่านยงยุทธ สงพะโยม ผู้อำนวยการโรงเรียนทองผาภูมิวิทยา ส่งกำหนดการมาให้ เมื่อคุณครูเห็นดังนั้น ก็รีบโทรหาท่านผู้อำนวยการ แต่อีกฝ่ายน่าจะติดธุระจึงไม่ได้รับสาย เมื่อโทรไปหารองผู้อำนวยการ ทางด้านรองผู้อำนวยการแจ้งว่า งานประเมินนักเรียนรางวัลพระราชทานนั้น จะเป็นวันที่ ๖ กุมภาพันธ์ เลื่อนไปจากวันนี้ กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่ปลงอนิจจังว่า ทำไมมีการเปลี่ยนแปลงในเรื่องที่สำคัญ แต่ว่าไม่มีการแจ้งให้ทราบอีกแล้ว..?!

ดังนั้น..จึงได้ลาจากโรงเรียนแล้ววิ่งยาวกลับไปยังวัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) แปลว่างานนี้กระผม/อาตมภาพเสียเวลาวิ่งกลับมา ๓ ชั่วโมงครึ่ง วิ่งกลับไป ๓ ชั่วโมงครึ่ง โดยที่ได้แค่ปฏิบัติตามกิจวัตรประจำวันของตนเท่านั้น ไม่ได้งานอะไรขึ้นมาเลย สงสารแต่น้องบัว (นางสาวอัจฉานันท์ วงศรีรัตนชัย) ซึ่งเป็นผู้เข้ารับงานประเมิน ถ้าหากว่ารู้ว่าหลวงพ่อมาเพื่อร่วมงานของคุณเธอ แล้วพลาดไปในลักษณะนี้ ก็คงไม่ใช่แค่ "น้ำตาจิไหล" แต่คงจะน้ำตาไหลจริง ๆ..!