[เถรี]

ในเรื่องของพ่อแม่นั้น ไม่ต้องคิดอะไรเลย ต่อให้คลอดออกมาแล้วโยนเราทิ้งไปเลย มีคนอื่นเก็บไปเลี้ยงเราโตขึ้นมา ท่านก็มีบุญคุณในการให้ชีวิต ถ้าไม่มีพ่อไม่มีแม่ เราก็เกิดมาไม่ได้..!

ดังนั้น..ต่อให้พ่อแม่ทอดทิ้งไม่เลี้ยงดู หรือว่าอะไรก็ตาม ไม่ใช่ข้ออ้างที่เราจะมาเกลียดชังพ่อแม่ เป็นเรื่องที่พวกเราเองต้องมีจิตสำนึกด้วยตัวเอง เรื่องนี้คนอื่นบอกกล่าวไม่ได้ หลายต่อหลายคนเกลียดพ่อเกลียดแม่ตัวเอง เพราะว่าพ่อแม่บางทีก็ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยอธิบาย เห็นทำผิดก็ลงโทษเลย แต่ว่าในปัจจุบันนี้พ่อแม่จำนวนมากก็ทำให้ลูกเสียคน เพราะว่าเลี้ยงลูกแบบฝรั่ง ก็คือเลี้ยงลูกเป็นเพื่อน

ขอให้พวกเราเชื่อว่าสิ่งหนึ่งประการใดที่โบราณว่ามา เป็นภูมิปัญญาที่ตกผลึกแล้ว มีโอกาสเป็นความจริงเกิน ๘๐ เปอร์เซ็นต์ ดังนั้น..ที่โบราณบอกว่า "รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี" จึงเป็นเรื่องที่ต้องทำ ถ้าหากว่าเด็กดื้อไม่ฟัง ไม่ใช่ไปปล่อยเอาไว้

ถ้าไปปล่อยเอาไว้แล้ว ก็จะเกิดประมาณว่า "ลูกเทวดา" หรือว่า "เด็กนรก" อย่างที่คนสมัยนี้เขาเรียกกัน เพราะว่าเด็ก ๆ ถ้าหากว่าไม่สั่งไม่สอน แม้กระทั่งบรรดาญาติโยมที่มาวัดประจำของเราก็มี ก็คือไม่สั่งไม่สอน ไม่บอกไม่กล่าวอะไรลูกตัวเองเลย ปล่อยให้ทำอะไรตามใจ จนกระผม/อาตมภาพเองต้องดุแทนไปหลายต่อหลายครั้ง

ความจริงเด็กเป็นคนว่าง่ายมาก บอกไปเขาก็รู้จักแก้ไข แต่ไม่ทราบเหมือนกันว่าแม่คิดอะไรอยู่ ไม่บอกไม่กล่าว ปล่อยให้ลูกงมด้วยประสบการณ์ตัวเอง ซึ่งโอกาสทำผิดทำพลาดมีเยอะมาก แล้วข้อผิดพลาดบางอย่างก็อันตรายถึงชีวิต อย่างเช่นว่าขึ้นไปบนยอดเขาพระพุทธเจติยคีรี แล้วก็ไปนั่งบนรั้วกันตก นั่นพลาดนิดเดียวก็เป็นอันว่าได้สวดได้เผากันเลย..!

ดังนั้น..ส่วนใหญ่แล้วในยุคปัจจุบันนี้เด็กที่เสียเพราะการเลี้ยงของพ่อแม่มีเยอะมาก ก็เพราะว่าไม่กล้าลงโทษลูกของตัวเอง กระผม/อาตมภาพดัดนิสัยเด็กมามากต่อมากแล้ว เพราะว่าเลี้ยงเด็กมา ๓๒ คน เนื่องจากว่าเป็นครอบครัวคนจีน เขาต้องการลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง มีพี่อยู่ ๘ คน เขาหาหลานมาให้ ๓๒ คน..! ไม่รู้ว่าปัจจุบันนี้มีอีกเท่าไร แต่ว่าหลานนั้นหาเหลนมาให้เยอะมากแล้ว เหตุที่ไม่รู้ว่าปัจจุบันนี้มีเท่าไร ก็เพราะว่ามาบวชเสียก่อน ก็เลยจบลงแค่ ๓๒ คน