ความทุกข์มีอยู่เท่าเดิม แต่ร่างกายเข้าสู่วัยชราเลยดูทุกข์มากยิ่งกว่าเดิม หูดับ ตาฟาง ฟันหลุด ผิวหนังเหี่ยวย่น ร่างกายโค้งงอ เจ็บโน่น ปวดนี่ เมื่อยนั่น จนกระทั่งทุกขเวทนาบีบคั้นจนถึงที่สุด สภาพจิตทนไม่ได้ แตกสลายตายพังไป
ร่างกายมีความทุกข์เช่นนี้เอง ตัวเราก็ทุกข์เช่นนี้ คนอื่นก็ทุกข์เช่นนี้ สัตว์อื่นก็ทุกข์เช่นนี้ ขึ้นชื่อว่าเกิดมาในโลกที่เต็มไปด้วยความทุกข์เช่นนี้จะไม่มีสำหรับเราอีก ตายเมื่อไร..เราขอไปที่เดียว คือ "พระนิพพาน"
|