[เถรี]

เมื่อครบตามเวลาที่ท่านบอกว่าเต็มแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ค่อย ๆ คลายสมาธิออกมา ท่านทั้งหลายที่ไปปฏิบัติธรรมที่วัดท่าขนุนอยู่เสมอ จะได้ยินกระผม/อาตมภาพให้สัญญาณ แล้วบอกว่า "ให้ทุกคนตั้งสติให้มั่นคง ค่อย ๆ คลายสมาธิออกมา"

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าถ้าเราไม่มีความคล่องตัวในการเข้าออกสมาธิ เมื่อถึงเวลาเราจะออกจากอัปปนาสมาธิที่แนบแน่น ถ้าเป็นการออกโดยฉับพลันทันที หัวใจของเราจะเต้นแรงมากและเร็วมาก เพื่อที่จะสูบฉีดโลหิตไปเลี้ยงเส้นประสาทต่าง ๆ ให้สมบูรณ์เพียงพอที่จะบังคับร่างกายนี้ให้กระทำทุกสิ่งทุกอย่างได้ตามปกติ

แต่ว่าอยู่ ๆ การที่หัวใจเต้นแรงกะทันหัน น่าจะเกิน ๑๕๐ ครั้งต่อนาที ถ้าออกจากสมาธิลึกแบบกะทันหันนั้น ท่านที่มีความดันโลหิตสูงก็ดี มีเส้นโลหิตเปราะบางก็ตาม อาจจะเกิดอาการที่ไม่พึงประสงค์แก่ตนเองได้ อย่างไม่มี ๆ ก็เลือดลมพุ่งพล่าน หัวอกหัวใจไม่ค่อยจะเป็นขบวนกับใคร

ท่านที่ขาดความชำนาญตรงนี้จึงต้องค่อย ๆ คลายสมาธิออกมา แต่ถ้าท่านที่ชำนาญแล้ว สามารถ "ล็อค" กำลังใจของตนเองอยู่ในระดับเดียวกัน ไม่ว่าจะเข้าสมาธิลึกแค่ไหน ก็สามารถที่จะทำงานทำการตามปกติได้ ท่านทั้งหลายเหล่านี้ก็จะไม่มีปัญหาตรงนี้มากระทบกระเทือนตนเอง

เมื่อออกจากสมาธิ ทำน้ำมนต์ พรมบริเวณพิธีและโปรยดอกไม้ถวายเรียบร้อยแล้ว ทางด้านเจ้าภาพถวายปัจจัยไทยธรรมมา กระผม/อาตมภาพจึงได้กราบลาพระเถรานุเถระทุกรูป แล้วก็เดินทางมาเยี่ยมการปฏิบัติธรรมของนิสิตวิทยาลัยสงฆ์สุพรรณบุรีศรีสุวรรณภูมิ ซึ่งบรรดานิสิตที่กระผม/อาตมภาพเคยสอนนั้น ปัจจุบันนี้อยู่ในระดับครูบาอาจารย์แล้วเกือบทั้งหมดแล้ว

เพียงแต่ว่าท่านพระครูวิบูลเจติยานุรักษ์ (ประไพ ปุญฺญกาโม ป.ธ.๓) ผู้อำนวยการวิทยาลัยสงฆ์สุพรรณบุรีศรีสุวรรณภูมิและเจ้าคณะจังหวัดสุพรรณบุรี ซึ่งเป็นเพื่อนฝูงสนิทกันนั้น ท่านต้องไปบรรยายในงานประชุมเจ้าอาวาสของคณะสงฆ์ภาค ๓ แต่ก็อุตส่าห์ส่งไลน์มาว่า "ถ้าพี่เล็กเมตตาทำเงินหล่นไว้แถวนั้นสักล้านหนึ่ง กระผมจะรีบกลับไปเก็บเพื่อที่จะได้ใช้งานต่อไป" กระผม/อาตมภาพขี้เกียจต่อปากต่อคำกับเพื่อนฝูง หลังจากที่ทำบุญสุนทานอะไรเรียบร้อยแล้ว ก็เดินทางกลับเข้าสู่ที่พัก

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๒๒ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)