[เถรี]

ตรงจุดนี้ที่อยากจะบอกกับท่านทั้งหลายก็คือว่า เรื่องของศรัทธาเป็นเรื่องที่ต้องค่อย ๆ ปลูกฝังไป แต่ละคนเกิดมานับชาติไม่ถ้วนแล้ว บุคคลที่เคยร่วมบุญกันมาแต่อดีตมีอยู่ ถึงเวลาคนประเภทนี้ ตีก็ไม่ไป ไล่ก็ไม่หนี จะศรัทธาเฉพาะเราเท่านั้น

ศรัทธาของเราจะเพิ่มขึ้นได้ก็ต่อเมื่อเราปฏิบัติ กาย วาจา ใจ อยู่ในกรอบของพระธรรมวินัย ปฏิบัติให้คนอื่นเขาเห็น โดยเฉพาะเรื่องของการสวดมนต์ ทำวัตร บิณฑบาต เจริญกรรมฐาน คนใหม่ที่มาเห็นเข้าก็จะเกิดศรัทธา


ศรัทธาจึงเป็นเรื่องที่ต้องค่อย ๆ สะสมกันไป ยิ่งนานก็ยิ่งมาก แล้วถึงเวลาก็จะเหนื่อยแบบกระผม/อาตมภาพเอง ขนาดไปหาหมอ ยังมีบรรดาพยาบาลแห่กันมาทำบุญ กระผม/อาตมภาพก็ไม่รู้หรอก เดินไปก็มีแต่คนยกมือไหว้ หน้าตาคุ้น ๆ ทั้งนั้น โดยเฉพาะวันนี้เจอพี่ชาย (นายสุรกานต์ เพชรชื่นสกุล) กับน้องสาว (นางสาวกนกพร เพชรชื่นสกุล) ไปรักษาตัวอยู่ที่เดียวกันอีก โลกนี้กลมจนเกินไป..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๑๔ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)