หายใจเข้า..ลมหายใจผ่านจมูก ผ่านกลางอก ไปสุดที่ท้อง
หายใจออก..ลมผ่านท้อง ผ่านกลางอก ไปสุดที่ปลายจมูก
การปฏิบัติธรรมในช่วงเช้านั้นสำคัญที่สุด เพราะว่าสภาพจิตที่ฟุ้งซ่านมาทั้งวัน เมื่อได้นอนหลับก็ทำให้สภาพจิตสงบขึ้น สามารถที่จะทำให้อยู่กับลมหายใจเข้าออกได้ง่ายขึ้น ช่วงเช้าจึงเป็นช่วงที่เราต้องรีบภาวนาไว้ เพราะว่ากำลังใจของเราเหมือนเก้าอี้ตัวเดียว ถ้าความดีนั่งอยู่ ความชั่วก็เข้าไม่ได้ ถ้าความชั่วมานั่งอยู่ ความดีก็เข้าไม่ได้เช่นกัน จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องรีบนำความดีเข้าไปไว้ก่อน
หายใจเข้า..ให้ความรู้สึกพร้อมคำภาวนา ไหลตามลมหายใจเข้าไป
หายใจออก..ให้ความรู้สึกพร้อมกับคำภาวนา ไหลตามลมหายใจออกมา
จะจับลมหายใจกี่ฐานก็แล้วแต่ความถนัด จะเอาฐานเดียว, ๓ ฐาน, ๗ ฐานก็ได้ หรือจะรู้ตลอดตั้งแต่หายใจเข้าจนหายใจออกก็ได้
|