[เถรี]

ความจริงตอนแรกนั้นหลวงพ่อเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีท่านจะให้สมณศักดิ์ที่สูงกว่านั้น แต่ว่ามีบุคคลที่ท่านต้องการจะเรียกใช้งานมาขอในตำแหน่งนั้น ๆ ทีหลัง กระผม/อาตมภาพจึงตัดแบ่งให้ไป โดยที่บอกกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระเทพปริยัติโสภณว่า "หลวงพ่อเอาคนทำงานไว้ก่อน เรื่องของกระผมนั้นเมื่อไรก็ได้ เพราะว่ากระผมไม่ได้ต้องการเสริมตนเองด้วยสมณศักดิ์เหล่านี้ เพียงแต่ว่าขอให้เป็นกำลังใจแก่บุคคลที่ตั้งใจทำงานเท่านั้น" ซึ่งท่านเองก็ขอโทษขอโพย ขออภัย เนื่องจากว่ารับปากเอาไว้ว่าจะให้สูงกว่านั้น แต่ท้ายที่สุดก็ต้องลดลงมา เพื่อมอบตำแหน่งที่สูงกว่าให้แก่บุคคลที่ท่านจำเป็นจะต้องเรียกหาใช้งานแทน

กระผม/อาตมภาพเองนั้นเป็นคนที่ไม่คิดอะไร หลวงพ่อนิลและครูบาหน่อแก้วฟ้าก็เช่นกัน เพราะเราทั้งหลายถือหลักที่ว่า "ยศช้าง ขุนนางพระ" ให้มาก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง นอกจากจะมี "ปลอกคอ" เพิ่มขึ้นมาเส้นหนึ่ง ซึ่งคำว่า "ปลอกคอ" นี้อาจจะหยาบคายอยู่สักหน่อย แต่เนื่องจากว่าโลกยุคนี้สมัยนี้เขาต้องการ

ถ้าหากว่ามียศมีตำแหน่ง คนก็จะนับหน้าถือตามากกว่า ให้ความเชื่อถือศรัทธามากกว่า แล้วในขณะเดียวกัน บรรดาลูกศิษย์ลูกหาก็ดีใจว่า หลวงพ่อของตนเอง ครูบาอาจารย์ของตนเองนั้น มีความเจริญก้าวหน้าในทางพระพุทธศาสนา

ดังนั้น..ในส่วนที่ว่าการบริหารคนนั้น ต้องตอบสนองต่อความหวังของเขา ไม่ว่าจะเป็นยศ เป็นตำแหน่ง เป็นขั้นเงินเดือนก็ตาม เราจะละเว้นเสียไม่ได้ ไม่เช่นนั้นแล้วเราก็ไม่สามารถที่จะผูกใจคนให้แน่วแน่อยู่กับเราได้ เนื่องจากว่าท่านทั้งหลายยังไม่ได้มีกำลังใจที่มั่นคงถึงระดับที่ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งหนึ่งประการใด ซึ่งท่านทั้งหลายที่ทำได้แบบนั้น กระผม/อาตมภาพก็ขอยกเอาไว้เหนือเศียรเหนือเกล้าว่า ท่านเป็นบุคคลที่เหนือโลก และอาจจะพ้นโลกไปแล้ว เป็นเรื่องที่น่ายินดีและน่าโมทนาเป็นอย่างยิ่ง

สำหรับวันนี้ ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๕ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)