ในเมื่อเป็นเช่นนั้น การเข้าถึงความเป็นพระโสดาบันจึงเป็นการประกันความเสี่ยง ปิดอบายภูมิให้แก่พวกเรา เรื่องอื่น ๆ มีแต่จะทำให้เราเป็นตกขี้ข้าคนอื่นเขา
พอเขาเห็นว่าเรามีความสามารถด้านนี้ ก็จะวิ่งมาหา ถามได้ทุกเรื่อง แล้วพอนานไป ๆ ท่านที่ให้การสงเคราะห์ไม่สงเคราะห์อีก เราเองก็กลัวจะเสียหน้า ก็ตอบมั่ว ๆ เอา แล้วท้ายที่สุด ชื่อเสียงก็พังบรรลัยหมด เหมือนอย่างกับบางท่านที่ออกทีวีอยู่บ่อย ๆ
เพราะฉะนั้น..เรื่องพวกนี้จึงเป็นเรื่องที่พึงสังวรเป็นอย่างยิ่งว่า อะไรถ้ารู้ ต้องรู้ด้วยว่าพูดได้เท่าไร ทำได้เท่าไร ไม่อย่างนั้นแล้วโอกาสที่เราจะรอดมือมารนั้นยากมาก เพราะว่าเขาจะปรุงแต่งจนกระทั่งเราหลงทางตามเขาไปเอง
สำหรับวันนี้ ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๑๐ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๕ (รอบค่ำ)
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 11-09-2022 เมื่อ 02:24
|