[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๑๐ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๕ เป็นวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ ซึ่งตรงกับเทศกาลของหลาย ๆ สถานที่ หลาย ๆ เชื้อชาติ

อันดับแรกเลย ถ้าเป็นของคนไทยบ้านเรา ภาคกลางเขาถือว่าเป็นวันสารทไทย ถ้าหากว่าเป็นภาคอีสาน ก็คือ ทำบุญสารทเดือน ๑๐ ถ้าหากว่าเป็นพี่น้องภาคใต้ ก็คือ สารทเดือน ๑๐ หรือที่เขาเรียกว่า เลี้ยงหมฺรับ ก็คือมีข้าวปลาอาหาร สำหรับเลี้ยงบรรดาบุคคลที่ล่วงลับไปแล้ว สิ่งที่ขาดไม่ได้ก็จะมีขนมกง ขนมลา

โดยเฉพาะขนมลาที่เป็นเส้นเล็ก ๆ เพราะความเชื่อที่ว่าเปรตมีปากเท่ารูเข็ม ทำให้ไม่สามารถที่จะกินอะไรที่เป็นชิ้นใหญ่ ๆ ได้ จึงต้องทำอาหารให้มีเส้นเล็ก ๆ ให้เปรตจะได้ใส่ปากกินได้ ต้องถือว่าพี่น้องชาวปักษ์ใต้ของเรา มีจิตใจที่ประกอบไปด้วยเมตตา แม้แต่เหล่าเปรตที่ตกทุกข์ได้ยาก ก็ยังถือว่าจะต้องให้การสงเคราะห์

โดยเฉพาะบางทีเปรตนั้นก็เป็นญาติพี่น้องของเราเอง ที่ไม่รู้จักทำบุญทำกุศล หรือถึงจะรู้จักการประกอบกองบุญการกุศล ก็ยังทำน้อย และขณะเดียวกันในเรื่องของ รัก โลภ โกรธ หลง ยังหนาแน่นมากอยู่ในหัวจิตหัวใจ เมื่อถึงเวลาล่วงลับดับขันธ์ไป สภาพจิตที่หนาไปด้วยกิเลส ก็พาให้ไปเกิดเป็นเปรตบ้าง อสุรกายบ้าง สัตว์เดรัจฉานบ้าง หรือถ้าก่อกรรมทำเข็ญเอาไว้มากก็อาจจะต้องเกิดเป็นสัตว์นรกไปเลย

ดังนั้น...จึงต้องมีการทำบุญเผื่อไปให้ หวังว่าท่านทั้งหลายเหล่านั้นจะโมทนาได้ ถ้าหากว่ายังกรรมหนัก ไม่ได้จัดอยู่ในประเภทปรทัตตูปชีวีเปรต ไม่สามารถที่จะอนุโมทนาบุญกุศลได้ อย่างน้อย ข้าวปลาอาหารหรือว่าสำรับหมฺรับที่จัดไว้ให้นั้น ก็ยังทำให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้นมีกิน ผ่อนคลายความทุกข์ยากอดอยากไปได้คราวหนึ่ง

ทางภาคกลาง ในบุญสารทเดือน ๑๐ หรือที่เรียกกันว่า สารทไทยนั้น สิ่งของหลักเลยก็คือกระยาสารท คำว่า กระยา ในที่นี้ก็คืออาหาร อาหารสำหรับฤดูสารท ก็คือฤดูปลายฝนต้นหนาว


***** ขออภัยทุกท่าน ที่เข้าใจผิดแล้วพูดไปก่อนเวลา วันสารทไทยจะตรงกับวัน แรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ ทางทองผาภูมิเรียกกันว่า "วันสารทลาว" ส่วนใหญ่เป็นพี่น้องไทยโบราณที่โดนกวาดต้อนไปพม่าคราวที่เสียกรุงครั้งที่ ๑ เมื่อกลับเข้ามาอยู่เมืองไทยก็ทำบุญกันในวันนี้ แต่ไปเข้าใจผิดว่า ภาษาไทยโบราณที่ตนเองพูดนั้นเป็นภาษาลาว จึงเรียกตนเองว่า "คนลาว" *****