อีกเรื่องหนึ่งที่อยากจะบอกกล่าวกับทุกท่านก็คือว่า การภาวนาพระคาถาเงินล้าน ๑๐๘ จบครั้งที่แล้ว ซึ่งกระผม/อาตมภาพได้ขอให้เจ้าหน้าที่ทางวัดนำเอาข้าวปากหม้อมาเข้าพิธี เพื่อทำเป็นผงคำข้าววิเศษในการสร้างพระต่อไปตามที่พระท่านได้สั่งเอาไว้
แต่ปรากฏว่าลูกศิษย์ไม่เข้าใจคำว่า "ข้าวปากหม้อ" จึงกลายเป็น "ข้าวทั้งหม้อ" โดยการอัดมาเสียจนกระทั่งแทบจะหายใจไม่ออก เมื่อถึงเวลาอบแห้งและทำเป็นผงแล้ว ได้ผงคำข้าวมาถึง ๘ ขีดครึ่ง เกือบ ๑ กิโลกรัมเต็ม ๆ..! งานในวันนี้จึงไม่ได้ทำการเสกคำข้าวเพิ่มเติม เพราะว่าผงที่มีอยู่นั้นก็เพียงพอแล้ว
ในส่วนของการสร้างพระสมเด็จคำข้าวนั้น กระผม/อาตมภาพจะพยายามดึงเวลาออกไปให้นานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เนื่องเพราะว่าพระสมเด็จคำข้าวของพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงนั้น ในท้องตลาดยังมีอยู่มากและพอที่จะหาได้ ถ้าหากว่าออกของใหม่มาแข่ง คนก็จะเลิกสนใจของเก่าแล้วก็มาหาบูชาของใหม่ ทำให้พระสมเด็จคำข้าวของวัดท่าซุงนั้นไปได้ไม่ไกลกว่านี้
ประการต่อไปที่อยากจะบอกกล่าวกับทุกท่านก็คือว่า วัตถุมงคลของทางวัดท่าขนุนนั้น ถ้าเป็นวัดท่าขนุนสร้างเองจะมีอยู่ในทำเนียบของวัด ซึ่งปรากฏอยู่ในเว็บไซต์วัดท่าขนุน ท่านทั้งหลายสามารถเข้าไปดูได้ แต่อย่าพยายามไปหาไปสั่ง เพราะว่าวัตถุมงคลวัดท่าขนุน ส่วนใหญ่ออกมาแล้วก็มักจะหมดไปเลย
ส่วนท่านทั้งหลายที่ไปเจอวัตถุมงคลที่กระผม/อาตมภาพไปเสกให้ตามวัดต่าง ๆ แล้วพยายามจะมาซื้อหาบูชาที่วัดท่าขนุน กระผม/อาตมภาพขอยืนยันว่าทางวัดไม่มี นอกจากบางวัดที่ท่านถวายพระเกจิอาจารย์ที่ร่วมงานปลุกเสกมา ส่วนใหญ่ก็จะถวายมาประมาณ ๑๐๐ - ๒๐๐ องค์เท่านั้น ไม่ได้มีมากมาย
แล้วกระผม/อาตมภาพก็พยายามที่จะสร้างความต่างให้เกิด อย่างเช่นว่ามีการจารเพิ่มเป็นต้น จึงทำให้วัตถุมงคลส่วนนี้ไม่ใช่ราคาเดียวกับที่ทางวัดต้นสังกัดเขาออก ท่านไม่จำเป็นที่จะต้องมาต่อว่ากันที่นี่ แล้วขณะเดียวกัน ถ้าอยากได้ของถูกก็ให้ไปบูชาที่ทางวัดต้นสังกัด ไม่ใช่โทรมาเพื่อขอบูชาจากวัดท่าขนุน
ส่วนที่น่าเกลียดที่สุดก็คือ โทรมาขอบูชาวัตถุมงคลวัดท่าซุงที่วัดท่าขนุน ไม่ทราบเหมือนกันว่าใช้อวัยวะส่วนไหนคิด...! ทำให้บรรดาเจ้าหน้าที่ที่รับโทรศัพท์ต้องปวดหัววันหนึ่งเป็นร้อยเป็นพันครั้ง
จึงขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมทั้งหลายให้ทราบตามนี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๑๔ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 15-08-2022 เมื่อ 02:35
|