[เถรี]

เหมือนกับบรรดานักขุดเพชรขุดพลอย ต้องมีความสามารถในการแยกเพชรพลอยออกจากกรวดหินดินทรายทั่วไปได้ ถ้าความสามารถไม่ถึง เราก็อาจจะทิ้งโคตรเพชรไปโดยที่ไม่รู้ว่าสิ่งนั้นเป็นของที่ดีที่สุด แล้วที่แย่กว่านั้นก็คือ ไปไขว่คว้าเอาสิ่งที่ไม่ได้เรื่องไม่ได้ราวมาแทน แล้วก็ทำให้ตนเองต้องเดือดร้อน ถ้าตนเองต้องเดือดร้อน ครูบาอาจารย์ก็ต้องเดือดร้อนไปด้วย แล้วยิ่งไปกว่านั้น ก็คือวัดวาอารามอาจจะเสียหาย พระพุทธศาสนาอาจจะเสียหายไปด้วย

ดังนั้น...ในเรื่องของการอบรมพระนวกะ จะว่าไปแล้วมีจุดมุ่งหมายและวัตถุประสงค์ที่ดีมาก แต่ว่าต้องการคนมีปัญญาจริง ๆ ถ้าไม่มีปัญญาจริง ๆ ก็ต้องเป็นคนที่ใฝ่รู้ หวังความก้าวหน้าจริง ๆ ไม่อย่างนั้นแล้วก็ยากนักที่จะได้ประโยชน์จากในงาน ดีไม่ดีก็อาจจะก่อกรรมทำเข็ญ ทั้งบ่น ทั้งด่า ทั้งว่า "ทำไมกูต้องมานั่งทนอยู่เป็นวัน ๆ เพื่อฟังไอ้เรื่องที่ไม่ได้เรื่องไม่ได้ราวพวกนี้ ?" ก็เพราะว่าไม่เห็นประโยชน์ แล้วคัดเลือกเอาสิ่งที่ดีไม่เป็น

แต่ละอำเภอของจังหวัดกาญจนบุรีของเรา ต้องมีการจัดอบรมพระนวกะ แต่ว่าอำเภอที่มีพระใหม่น้อย อย่างพนมทวนและห้วยกระเจา เคยรวบรวมจัดงานด้วยกันมาแล้ว ก็แปลว่าอย่างน้อยกระผม/อาตมภาพต้องไปงานเขา ๑๒ ครั้ง รวมของตัวเองด้วย ยกเว้นว่าปีไหน อำเภอห้วยกระเจากับอำเภอบ่อพลอย หรือพนมทวน หรือเลาขวัญ ต่างมีพระใหม่มากพอก็อาจจะแยกกันจัดของตนเอง

ส่วนอำเภอทองผาภูมิได้รับกำหนดตายตัวว่า จัดงานอบรมพระนวกะทุกวันขึ้น ๙ ค่ำ เดือน ๙ วันเวลาที่กำหนดเป็นขึ้นแรม เพื่อจะไม่ให้ยุ่งยากมากความกับกิจการต่าง ๆ ที่พระเณรของเราต้องประพฤติปฏิบัติอยู่ จึงมีการกำหนดตายตัวมาตั้งแต่สมัยพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระธรรมคุณาภรณ์ (ไพบูลย์ กตปุญฺโญ ป.ธ.๘) อดีตเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี และทำสืบเนื่องกันมาหลายสิบปีแล้ว

วันนี้ก็รบกวนเวลาพวกเรามามาก ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๒๒ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)