จนกระทั่งรู้สึกว่าองค์พระและตัวเรา กลมกลืนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันเหมือนกับว่า พระคือเรา เราคือพระ
ก็กำหนดให้ความสว่างนั้นคือ พระเมตตาขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่แผ่ปกไปยังสรรพสัตว์ทั้งหลาย ทุกภพ ทุกภูมิ ทุกหมู่ ทุกเหล่า
เบื้องขวาง คือ โลกธาตุ ดวงดาวต่าง ๆ ที่ประกอบไปด้วยมนุษย์และสัตว์มากมายนับไม่ถ้วน
เบื้องบนจรดพรหมชั้นที่ ๑๖
เบื้องล่างไปถึงอเวจีมหานรก
เหมือนตัวเราลอยอยู่ในที่สูงแห่งใดแห่งหนึ่ง..
มองต่ำลงไป คือ โลกมนุษย์และภพภูมิที่เป็นทุคติ
มองขึ้นไป คือ เทวดานางฟ้า พรหม
มองออกรอบข้าง คือ โลกธาตุที่มีมนุษย์และสัตว์มากมาย
ให้ตั้งใจว่า..มนุษย์ทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลาย ผู้เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ผู้ที่ชีวิตของท่านทั้งหลายเหล่านั้น ได้ตกล่วงไปแล้วในวันหนึ่งคืนหนึ่ง ขอให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้น จงไปเสวยสุขในสุคติภพโดยถ้วนหน้ากันเถิด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย หยาดฝน : 07-07-2022 เมื่อ 04:23
|