[เถรี]

แม้แต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังทรงกำหนดเอาไว้ว่า ภิกษุณีนั้นต้องจำพรรษาอยู่ในวัดที่มีภิกษุ แต่ห้ามอยู่เขตเดียวกันกับภิกษุ ที่เป็นเช่นนั้นก็เพื่อป้องกันอันตรายจากบุคคลที่จะมารังแก เพราะเห็นว่าเป็นแต่ผู้หญิงเท่านั้น ด้วยเหตุนี้ที่สำนักนี้จึงอาจจะมีอันตรายขึ้นมาได้ เหตุเพราะว่าเขาทั้งหลายเหล่านั้น ล้วนแล้วแต่อยู่กันตามสบาย ก็คือไม่ได้มีการป้องกันอันตรายใด ๆ เลย

หลังจากที่ชมสำนักแม่ชีและถ่ายรูปจนหมด ไม่ว่าจะห้ามหรือไม่ห้ามก็ตาม พวกเราก็เดินทางย้อนกลับเข้ามาในตัวเมืองกังต็อก ตรงไปยังสถาบันชาติพันธุ์ทิเบตศึกษา ภายในนั้นมีพิพิธภัณฑ์แสดงสิ่งของต่าง ๆ ของชนชาติทิเบต ที่เป็นของเก่าแก่อยู่เป็นจำนวนมาก พวกเราซื้อตั๋วแล้ว เมื่อฟังบรรยายจบก็ได้เข้าไปชมสิ่งของยังด้านใน

กระผม/อาตมภาพก็ฟังผู้กำกับ คือ "เจ้าแม่น้ำพริกสละ" ที่คอยบอกว่าสามารถที่จะถ่ายรูปตรงจุดไหน และเวลาไหนได้บ้าง เมื่อแม่เจ้าประคุณให้สัญญาณนั้น ต่อให้มีคนเดินเข้าออกกันพลุกพล่านขนาดไหนก็ตาม ก็จะเป็นจังหวะที่ปลอดคนและปลอดสายตาพอดีทุกครั้ง ต้องบอกว่าแม่เจ้าประคุณนั้นสามารถที่จะจัดการได้สุดยอดมาก อยากจะชมเชยต่อหน้าก็เกรงว่าจะเหลิงและเกรงใจ..!

เมื่อพวกเราชมสถานที่ภายในเสร็จเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพเห็นร้านขายของที่ระลึก จึงเดินเข้าไปดูแล้วก็ติดใจวัชระอยู่ ๒ ชิ้น ซึ่งชิ้นแรกนั้นเป็นวัชระที่หัวท้ายเป็นตัววัชระจริง ๆ อีกชิ้นหนึ่งนั้น เป็นวัชระที่ต่อลงมาเป็นลักษณะของกริช ทั้ง ๒ ชิ้นแกะสลักมาจากแก้ว (หินเขี้ยวหนุมาน) ล้วน ๆ ซึ่งดูแล้วอันตรายมาก เพราะว่ามีโอกาสที่จะแตกหักได้ แต่ว่าแก้วชนิดนี้นั้นสามารถบรรจุพลังมนตราอาคมต่าง ๆ ได้ดีเป็นอย่างยิ่ง

เมื่อได้จับ ๆ คลำ ๆ แล้ว กระผม/อาตมภาพก็ตัดสินใจซื้อชิ้นที่สั้นกว่า ในราคา ๑๕,๐๐๐ รูปี อีกชิ้นหนึ่งที่ไม่ซื้อนั้น ยาวประมาณคืบเศษ ๆ นั้น ราคา ๒๑,๐๐๐ รูปี แต่อาจจะมีการกระทบกระทั่งระหว่างเดินทาง และทำให้แตกหักได้ง่ายกว่า