[เถรี]

กระผม/อาตมภาพเองนั้น เป็นคนที่ตรงต่อเวลาตั้งแต่เป็นฆราวาสมาจนเป็นพระ ในขณะที่เป็นฆราวาสนั้น ถ้าหากว่ามีการนัดหมาย จะไปถึงจุดนัดพบก่อนเวลาอย่างน้อย ๑๕ นาที ส่วนขณะที่เป็นพระภิกษุนั้น ไม่ต้องคิดถึงเรื่องอื่นไกล เอาแค่ในเขตอำเภอทองผาภูมิ ก็มีแต่คนเขาบอกว่า "หลวงพ่อวัดท่าขนุนเป็นคนตรงเวลาจนน่าเกลียด" คำว่า ตรงเวลาจนน่าเกลียด ก็คือ ถ้าหากว่าถึงเวลาแล้วก็จะให้เริ่มงานไปตามตารางที่ได้กำหนดเอาไว้ โดยที่ถ้าหากว่าประธานมาช้า ก็แปลว่าจะทำการเปิดงานไปเองเลย

ท่านเจ้าคุณพระภาวนาวิสุทธิโสภณ วิ. หรือหลวงพ่อสุรศักดิ์ วัดประดู่ (พระอารามหลวง) เจ้าคณะจังหวัดสมุทรสงคราม จะเป็นคนที่ยืนยันเรื่องนี้ได้ดีที่สุด เพราะว่ากระผม/อาตมภาพนิมนต์ท่านไปนั่งปรกในการหล่อพระพุทธรูปเวลาเที่ยงครึ่ง ท่านเองน่าจะติดภารกิจ หรือไม่ก็คิดไม่ถึงว่าทองผาภูมิจะไกลขนาดนั้น

ท่านจึงไปถึงตอนบ่ายสองครึ่ง ปรากฏว่าไม่มีอะไรเหลือให้ดูเลย จนกระทั่งต้องให้คนขับรถไปถามพระเณรว่า "ที่วัดนี้จัดงานหล่อพระหรือเปล่า ?" ซึ่งพระภิกษุสามเณรก็ยืนยันว่า "หล่อเสร็จไปแล้ว ตอนประมาณเที่ยงครึ่ง เก็บกวาดสถานที่เรียบร้อยแล้ว เลยไม่มีอะไรเหลือให้หลวงพ่อได้เห็น" ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ถ้าหากว่าเจอหน้ากันเมื่อไร ถ้านั่งคุยกันนาน ๆ ท่านก็จะยกเรื่องนี้ขึ้นมาเป็นอุทาหรณ์ เป็นตัวอย่าง

ในเรื่องของการปฏิบัติธรรมนั้น ถ้าหากว่าบุคคลที่มุ่งมั่นเพื่อพระนิพพานแล้ว ก็จะเป็นบุคคลที่มุ่งตรงต่อจุดหมายปลายทางเท่านั้น เรื่องที่ต้องทำให้ห่วงหน้าพะวงหลัง หรือว่าเรื่องพะรุงพะรังอะไรทั้งหลายจะไม่เอาเลย จึงเป็นบุคคลที่ทำอะไรได้รวดเร็ว และมักจะเร็วกว่าคนอื่น ๆ ที่ยังไม่ได้มุ่งตรงต่อพระนิพพาน

กระผม/อาตมภาพให้คำจำกัดความว่า พวกเราเป็นคนที่ไม่มีเวลา เพราะว่าทุกเวลาทุกนาทีคือเวลาของการปฏิบัติขัดเกลา กาย วาจา ใจ ของตนเอง เพื่อที่จะมุ่งไปสู่พระนิพพาน ท่านใดที่ไม่ตรงเวลานั้น แปลว่าเป็นบุคคลที่มีเวลามาก คำว่า มีเวลามากในที่นี้ก็คือต้องเกิดอีกมาก ก็เลยไม่รีบร้อนกับใคร ถ้าคนฟังแล้วเข้าใจก็น่าจะสะดุ้งกันบ้าง แต่ส่วนใหญ่แล้วก็คือ ยังคงเอ้อระเหยลอยชายไปตามกำลังใจของตนเอง