[เถรี]

ดังนั้น...ถ้าหากว่าใครสนใจเรื่องราวแบบนั้น ก็มีทางเดียวคือเดินทางมากับคณะแรลลี่ทัวร์เอาเอง กระผม/อาตมภาพก็คงจะไม่บอกไม่กล่าวเป็นการทั่วไป เพราะว่าบางอย่างก็ฝืนกฎของกรรม เพียงแต่แปลกใจว่ายอดวิวของวันนั้นมากกว่าปกติเป็นเท่าตัว ซึ่งจะว่าไปแล้วก็ทำเงินให้กับทางวัดท่าขนุนได้มาก เพราะว่าถ้าครบ ๑,๐๐๐ วิว ถ้าวัดท่าขนุนก็จะได้ ๕ ดอลลาร์ แต่ว่าไม่ได้เต็ม ๆ เพราะว่าโดนหักภาษี ณ ที่จ่ายด้วย

ในปัจจุบันนี้ แต่ละเดือน ญาติโยมที่เข้าไปดู เข้าไปฟังเสียงธรรมจากวัดท่าขนุน ทำเงินให้กับทางวัดเดือนละหลายพันบาท ไม่จำเป็นที่จะต้องบุกไปจับพระสึกแล้วเรียกยอดไลค์ ก็ได้เงินเหมือนกัน นี่ว่าไปถึงไหนแล้ว ? ไม่น่าจะเกี่ยวกันใช่ไหม ?

คราวนี้ย้อนกลับมาเรื่องภายในวัดของเรา บางท่านอาจจะลืมไปแล้วว่า กระผม/อาตมภาพสงวนสิทธิ์การตัดต้นไม้ทุกต้นในวัด ถ้าไม่ได้รับอนุญาต ห้ามตัด แล้วก็มีไอ้พวกรั้นไปตัดจนโดนไล่ออกจากวัดไปแล้ว เพราะถือว่าถ้าไม่ฟังก็อยู่ด้วยกันไม่ได้..!

ปัจจุบันนี้ที่ได้รับอนุญาตจากกระผม/อาตมภาพให้ตัดแต่งต้นไม้อยู่ก็คือ มหาเสริฐ (พระมหาอุตรา อุตฺตโร ป.ธ. ๖) ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดท่าขนุน เพราะว่าท่านพอที่จะเข้าใจว่ากระผม/อาตมภาพต้องการต้นไม้ในลักษณะไหน ไม่ใช่ไปถึงก็ตัดกระจาย โดยเฉพาะทางเทศบาลโดนด่าจมธรณีมาแล้ว เพราะว่าเขาก็ตัดกันแบบเจ้าหน้าที่ ก็คือโละต้นไม้หายไปซีกหนึ่ง..!

เหตุที่จำเป็นจะต้องสงวนสิทธิ์เกี่ยวกับต้นไม้เอาไว้ เพราะว่าอันดับแรกเลย คนที่ไม่มีความรู้ ไม่มีฝีมือ ตัดแต่งไปแล้ว นางตะเคียนมาร้องไห้ร้องห่มกับผม ประมาณว่าโดนกร้อนหัวไปซีกหนึ่ง..!

ประการที่สองก็คือ ในสิ่งที่คุณตัดนั้น บางทีเจ้าของเขาหวง ถ้ากระผมในฐานะเจ้าอาวาสที่มีอำนาจเต็ม ไม่ได้อนุญาตแล้วไปทำกันส่งเดช พวกคุณอาจจะซวยไม่รู้ตัว แต่ตรงนี้ก็ไม่ใช่ปัญหา ปัญหาก็คือว่าบอกแล้วไม่ฟังกัน