กระผม/อาตมภาพชอบคนบ้าแบบนี้ ก็เลยมาช่วยท่าน โดยเฉพาะช่วยสร้างศาลาหลังใหญ่ที่ท่านตั้งใจจะติดป้ายว่า "พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. อุปถัมภ์" ดังนั้น..อะไรถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรง ช่วยได้ก็จะช่วย แต่ถ้ารำคาญมาก ก็ตัดความช่วยเหลือ..!
คราวนี้อีกส่วนหนึ่งก็คือว่า เมื่อเดินทางกลับมา วันนี้เป็นวันพระสิ้นเดือน แล้วก็เดือนขาด จึงต้องมาให้ทันการทำบุญวันพระทางด้านนี้ โดยเฉพาะในส่วนของการลงฟังพระปาฏิโมกข์
การทบทวนพระปาฏิโมกข์ทุกกึ่งเดือน เป็นกิจของสงฆ์ที่ขาดไม่ได้ เพราะว่าถ้าขาดก็โดนปรับอาบัติ แต่คราวนี้ถ้าหากว่าพระสงฆ์ที่ไม่สะดวก อย่างเช่นว่า เจ็บไข้ได้ป่วย ติดธุระสำคัญ ก็ต้องมอบฉันทะให้เพื่อนสงฆ์ไปทำหน้าที่แทนตนเอง ถ้าหากว่ามีการประชุมสงฆ์ตัดสินเรื่องอะไร ผู้ที่รับฉันทะไป เท่ากับว่าออกได้ ๒ เสียง ก็คือของตนเองด้วย กับของบุคคลที่รับฝากมาด้วย
อย่างของวัดท่าขนุนนี้ ก็มีพระที่คอยอยู่เวรยาม ดูแลความเรียบร้อยในช่วงที่พระส่วนใหญ่ทำกิจกรรมอยู่ ไม่ว่าจะเป็นการเจริญกรรมฐาน ทำวัตร บิณฑบาต ฉันเช้า ฉันเพล หรือว่าลงโบสถ์ฟังพระปาฏิโมกข์ เนื่องเพราะว่าผู้ร้ายสมัยนี้ฉลาดมาก
รู้ว่าพระสงฆ์มีกิจวัตรเวลาไหน ก็มักจะเข้ามาโจรกรรมในเวลานั้น ซึ่งสารพัดวัดโดนกันมานับไม่ถ้วนแล้ว ยกเว้นวัดท่าขนุนที่พระท่านมีจิตศรัทธาจัดเวรยามกันขึ้นมา ช่วยป้องกันไม่ให้มิจฉาชีพต่าง ๆ ทำหน้าที่ได้ ไม่อย่างนั้นอาตมภาพที่กำลังบันทึกเสียงให้ญาติโยมฟังอยู่ ตลอดจนกระทั่งพระสงฆ์ สามเณร แม่ชีทั้งหลายก็อยู่รวมกันตรงหน้า ถ้ามิจฉาชีพเข้ามา เขาจะขนอะไรไปก็ได้ เพราะว่าไม่มีใครดูแลเลย
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 07-09-2021 เมื่อ 02:15
|