ให้จดจำที่ครูบาสั่งสอน
ถ้าอยากเป็นคนดีมีบุญมีกุศล ก็ต้องเชื่อฟังครูบาอาจารย์ ไม่ลบหลู่ท่าน ต้องเคารพยำเกรง เมื่อครูบายังอยู่นี่ ก็มีเวลาสั่งสอนได้เพียงครั้งคราวเท่านั้น พอได้ยินได้ฟังก็ขอให้จดจำ ถ้าครูบาจากไป จะมีใครมาสั่งสอนดังเช่นครูบา...
ถ้าเชื่อฟังพ่อแม่ครูบาอาจารย์ บุญบารมีท่านทั้งหลายเหล่านั้น ก็จะคุ้มครองปกปักรักษา คนที่ไม่เชื่อฟัง ฝืนคำสั่งสอนพ่อแม่ครูบาอาจารย์ เมื่อคราวที่เป็นพ่อคนแม่คน ลูกตัวเองก็จะยิ่งไม่เชื่อฟังยิ่งกว่าอีก สอนยากมาก...
อยากเป็นคนดีก็ขอให้นึกถึงบุญ ทานอย่างหนึ่ง ศีลอย่างหนึ่ง ภาวนาอย่างหนึ่ง ทั้งสามอย่างนี้จะได้ช่วย ตนก็จะได้ถึงสุข บาปกรรมที่ทำให้ลำบากอยู่ขณะนี้ เป็นกรรมที่ได้กระทำไว้แต่ชาติก่อน ผู้ที่ได้ประกอบกรรมดีในภพนี้ ชาตินี้ ก็จะได้พบกับความสุขในภพชาติต่อ ๆ ไป
ด้วยอานุภาพของศีลหรือศีลบารมีนั้น ถ้าเราตายจากโลกนี้ไป เวรกรรมจะหมดไป บาปกรรมก็จะไม่มี ถ้าจะมีก็เป็นกรรมเก่า กรรมใหม่ก็จะไม่มี เราจะไม่สร้างเวรและปลูกบาปกรรมใหม่แล้ว...
ถ้ายังทำอีก ก็เป็นการปลูกสร้างบาปกรรมเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ก็ต้องรับกรรมเพิ่มขึ้นอีกเรื่อย ๆ เช่นกัน ยิ่งนานวันก็ยิ่งเพิ่มขึ้น ต้องคำนึงถึงการได้เข้ามาวัดวา ซึ่งได้จุดประกายแสงสว่างขนาดนี้แล้ว...ครูบาพยายามทำให้แสงสว่างเกิดขึ้น คนที่เคารพเชื่อฟังครูบา ก็ได้ช่วยกันทำให้แสงสว่างเกิดขึ้น คนที่ไม่เคารพเชื่อฟังครูบา กลับทำให้แสงสว่างนั้นมืดดับลงไปอีก
ให้เป็นผู้นำชี้ทางสวรรค์แก่ญาติของตน
การที่ได้มาอยู่วัด ก็ควรที่จะสามารถเป็นผู้นำได้บ้าง...เป็นผู้นำอะไร...นำพ่อแม่ พี่น้อง ลุงป้า น้าอา ทำบุญให้ทาน ชี้ทางแสวงบุญ...ทางสวรรค์..ตัวผู้นำเองต้องหมั่นสร้างบุญกุศล รู้จักข่มจิตใจ ถ้าไม่รู้จักละเว้น ก็จะไม่ได้อะไรเลย ถ้ารู้จักการละเว้นได้ก็จะดีมาก
พระบัญชา กตปุญโญ ผู้ถอดเทป-แปล
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 30-01-2010 เมื่อ 03:27
|