[ลัก...ยิ้ม]

หลักคำสอนที่ ๖ : การรู้จักนรก-สวรรค์-พระนิพพาน ควรรู้ในเวลาที่ยังมีชีวิตอยู่

เพราะจิตมีดวงเดียว เมื่อมีชีวิตอยู่ก็จิตดวงนี้ เมื่อตายไปแล้วก็จิตดวงนี้ เมื่อยังมีชีวิตอยู่มีความสุขฉันใด เมื่อตายไปแล้วก็ได้รับความสุขฉันนั้น เมื่อยังมีชีวิตอยู่มีความทุกข์ฉันใด เมื่อตายไปแล้วก็ได้รับความทุกข์ฉันนั้น (ทรงหมายถึง สุขหรือทุกข์เกิดที่ใจ อยู่ที่ใจ ใจเป็นผู้สร้างสุขและทุกข์ขึ้นเอง เมื่อจะดับหรือแก้ไขก็ต้องดับที่ใจ ส่วนกายนั้นเหมือนกันทุกคน คือ มันมีทุกข์ของมันอยู่เป็นปกติธรรมดา จะยากดีมีจน จะมียศ-ศักดิ์มากน้อยแค่ไหน มันก็ทุกข์อยู่เป็นปกติ ไม่มีใครจะมาห้ามมันได้ ทรงเน้นทุกข์จากสัทธรรม ๕ เป็นหลักสำคัญ คือ การเกิดแล้วต้องแก่ เจ็บ ตาย พลัดพรากจากของรักของชอบ มีความปรารถนาไม่สมหวัง เป็นธรรมดาของผู้มีร่างกายจะต้องพบ โดยไม่มีผู้ใดได้รับยกเว้น)