[เถรี]

อีกส่วนหนึ่งก็คือ ท่านที่มีจิตเมตตาส่งวัตถุมงคลมาให้ โดยเฉพาะของหายาก อย่างพระสมเด็จวัดระฆัง มาพร้อมกับเอกสารรับรองอายุของพระองค์นั้น ๆ อาตมภาพไม่ได้เล่นวัตถุมงคลตามคำรับรองอายุของเอกสารที่องค์กรใดองค์กรหนึ่งออกให้ แต่เล่นเพราะเชื่อมั่นในสายตาตนเอง อะไรที่ผิดเนื้อผิดพิมพ์ ต่อให้มีหนังสือรับรองสักกี่ฉบับ ก็ไม่มีประโยชน์

โดยเฉพาะถ้าท่านทั้งหลายรู้จักสังเกต จะเห็นว่าหนังสือรับรองนั้น รับรองเฉพาะอายุมวลสารที่สร้างเป็นองค์พระ ไม่ได้รับรองว่าพระองค์นั้นเป็นของแท้..! เพราะฉะนั้น...อย่าเสียเงินไปเสาะหามา เพราะว่าไม่มีประโยชน์ พูดง่าย ๆ ก็คือ โดนแหกตาแบบเนียนขึ้น เพราะว่ามีเอกสารรับรองให้..!

ไม่ว่าจะเป็นท่านที่เล่นเครื่องรางของขลัง วัตถุมงคล หรือของเก่าอะไรก็ตาม ต้องเชื่อมั่นในสายตาของตนเอง อย่าเชื่อเครื่องมือ และอย่าเชื่อคำพูดของคน โดยเฉพาะท่านที่ได้วัตถุมงคลแล้วรีบนำไปให้เซียนดู เพื่อตีราคาเป็นมูลค่า กะว่าถ้าได้ราคาสูงอย่างที่ต้องการ แล้วจะปล่อยต่อเพื่อทำกำไร ขอให้รู้ว่าท่านกำลังหาเรื่องใส่ตัว เพราะว่าวัตถุมงคลชิ้นนั้นจะไม่มีวันแท้อย่างเด็ดขาด กี่ปากก็จะบอกว่าปลอม เพราะว่าถ้าของท่านเป็นของแท้ เขาจะเสียลูกค้าไป แล้วลูกค้าที่ได้ของจากท่าน เห็นว่าราคาต่ำกว่าที่ได้จากท้องตลาดซึ่งบรรดาเซียนตั้งราคาไว้ ก็จะนำลูกค้าอื่น ๆ มาหาท่าน ทำให้พวกเขาเสียผลประโยชน์ไปมาก

ดังนั้น...วัตถุมงคลทุกชิ้นของท่าน ต่อให้เป็นของแท้ เมื่อเข้าไปถึงท้องตลาด ก็จะเจอคำพูดประเภทว่า "ไม่ดี เขาไม่เล่นกัน ฯลฯ" แล้วเราก็จะหมดกำลังใจ ทั้ง ๆ ที่ของที่เรามีอยู่ อาจจะตกทอดมาตามตระกูลเป็นร้อยปีแล้ว