เนื่องจากว่าสมัยนั้นคนให้ความเคารพนับถือพระเป็นอย่างมาก เมื่อถึงเวลาพระเดินทางไปถึงเรือนชานบ้านช่องของตน ก็ต้องทิ้งหน้าที่การงานมาต้อนรับขับสู้ มาปูอาสนะ มาถวายน้ำใช้น้ำฉัน จัดหาภัตตาหารมาถวาย เป็นต้น ก็ทำให้ญาติโยมทั้งหลายต้องทิ้งหน้าที่การงาน ซึ่งส่วนใหญ่แล้วก็คือการทำไร่ทำนา มาคอยดูแลพระภิกษุสงฆ์ ทำให้เกิดความลำบากในการทำอาชีพของตนประการหนึ่ง
อีกประการหนึ่งก็คือ พระเมื่อถึงเวลาแล้วก็จาริกไปยังคามนิคมต่าง ๆ ไม่ได้อยู่ประจำที่ใดที่หนึ่ง เมื่อเกิดอยากจะทำบุญทำกุศลขึ้นมาก็หาพระให้ทำบุญไม่ได้
แต่เมื่อถึงเวลาพระอยู่ประจำที่ใดที่หนึ่ง ตัวเองรู้เข้าถ้าไม่ไกลจนเกินไป ก็เดินทางไปนิมนต์พระมารับภัตตาหาร มาฉลองงานบุญที่บ้านของตัวเองได้ หรือว่าจะนำข้าวปลาอาหารไปถวายถึงที่วัดวาอารามเหล่านั้นก็ได้เช่นกัน
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ธนปุณโณ : 07-07-2020 เมื่อ 19:28
|