[นายกระรอก]

ถาม : ....................................................
ตอบ : หรือว่าอยากแก้แค้นอีก ? ถ้าอยากเกิดอีกนี่ไม่ไปด้วยแล้วนะ ไม่มีใครไม่ทำผิดหรอก บอกแล้วว่ามารเขาเก่ง เพียงแต่ว่าผิดแล้วอย่าให้ผิดเลย ผิดแล้วให้แก้ รู้แล้วแก้ไข หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านก็บอกแล้ว พระพุทธเจ้าท่านสอนว่า ผู้ที่รู้ตัวว่าเป็นพาลนับว่าเป็นบัณฑิต ถ้าอย่างนั้นรู้ตัวว่าตัวเองผิดไปแล้วพลาดไปแล้ว ก็แก้ไขให้ถูกเสีย อัตตนา โจทยัตตานัง ให้เตือนตนด้วยตนเอง ไม่มีใครเตือนเราได้หรอก ครูบาอาจารย์ไม่มีเวลาจะมาจ้ำจี้จ้ำไชเรามากมายนัก เพราะฉะนั้น..ก็เหลือแต่สามัญสำนึกหรือมโนธรรมของเราเท่านั้น ที่จะตักเตือนตัวของเราเองให้ก้าวหน้าไปยิ่งกว่านี้ ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดในแต่ละวัน อย่าลืมว่าเราจะต้องตาย เพราะฉะนั้น..จุดมุ่งหมายของเราพลาดไม่ได้หรอก

ดูอย่างหลวงปู่เมื่อครู่นี้ ท่านเจ้าคุณราชฯ อยู่มากี่ปี ? นั่นยังว่าเห็นแข็งแรง ๆ ปุบปับไปเสียแล้ว แล้วก็ไม่ใช่ว่าแก่แล้วถึงตาย เด็ก ๆ ก็ตายเยอะแยะไป วันก่อนเด็กนักเรียน ม.๕ ใช่ไหม ? นอนดูดไขมันอยู่บนเตียง ตายแหงแก๋ไปอย่างนั้น อายุเพิ่งจะเท่าไร ? เผลอเมื่อไรตายจริง ๆ ถ้าตายตอนที่ความดียังไม่ถึงที่ก็ทุกข์ระทม ต้องเกิดอีก ยิ่งเกิดมากเท่าไร โอกาสที่จะลงอบายภูมิก็ยิ่งเพิ่มขึ้นมากเท่านั้น เพราะว่ามารเขาเก่ง เขาสามารถหลอกให้เราหลงจากจุดหมายได้เสมอ

เพราะฉะนั้น..พยายามตัดทางเกิดให้เหลือน้อยที่สุดเท่าที่จะน้อยได้ เข้าใจไหม ? ขยันได้แล้ว ไม่อย่างนั้นได้อยู่ใกล้ ๆ ริมขุมไปเรื่อย ๆ หรือขยับลงกลางขุมไปแล้วก็ไม่รู้ ? เสียเวลาอยู่ตั้งนาน ถ้านับเวลาตั้งแต่ตะกายออกจากบ้านมาจนถึงป่านนี้ มองย้อนหลังไปไม่มีอะไรก้าวหน้าขึ้นเลย สิ่งที่ทำล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่เขาให้เราทำ ที่เราอยากทำมีไหม ? นึกแล้วสยดสยองไหม ? ถ้าวันนี้ต้องตายลงไป คิดว่าจะรอดไหม ? เสร็จแน่ ๆ เลย เพราะฉะนั้น..ต้องทวนอยู่เสมอ ๆ ถ้าวาระและโอกาสไม่เปิด อาตมาก็ไม่รู้จะมานั่งเทศน์พวกเราอย่างไร ก็ต้องรอวาระและโอกาสเปิดให้เหมือนกัน