ที่เขียนมาทั้งหมดไม่ได้หวังจะดัง แต่มันคือการต่อสู้กับตัวเอง สังเกตตัวเองตั้งแต่สึกออกมา มันเหนื่อยมาก ๆ กับการดำรงชีวิตในมาดของฆราวาส เพราะคราวนี้มันทุกข์ชนิดที่เห็นได้อย่างละเอียดมากขึ้นกว่าเดิมหลาย ๆ เท่า กระผมเองพยายามรวบรวมกำลังใจ กำลังความรู้ทั้งหมดที่บวชเรียน ประคับประคองครอบครัวตลอดจนตัวเอง หลาย ๆ อย่างกำลังปรับเปลี่ยนไป โดยพยายามรู้ว่านั้นมันคือธรรมดาของชีวิต พยายามที่จะให้ทุกคนรอบข้างและตัวเราเองอยู่กันอย่างมีความสุขบนความเป็นไปของแต่ละวัน โดยพยายามรู้เท่าทันอารมณ์และมีธรรมเป็นเครื่องนำทาง.........ปีนี้แก่ไปเยอะครับ ๕๕๕๕๕
ขนาดน้ำความลึก ๗ เมตร ดำลงไปได้ไม่นานก็เหนื่อยแล้ว แต่เรื่องของการทำงานบ้าน งานในสวนในไร่ มันกลับมีแรงและขยันที่จะทำมากขึ้นเหมือน มันมีความสุขบนแนวทางธรรมชาติกับเศรษฐกิจแบบพอเพียงตามพระราชดำริของในหลวงท่าน
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วาโยรัตนะ : 25-11-2009 เมื่อ 07:26
|