[เถรี]

คราวนี้พอท่านเห็นในลักษณะอย่างนี้ ท่านลืมดูพระพุทธเจ้า สมัยก่อนพอถึงเวลาพระอุรุเวลกัสสปะพาบริวารมา ๕๐๐ ท่านก็ชื่นชมว่าเป็นอาจารย์ใหญ่ มีคนเคารพนับถือมาก สามารถสั่งสอนลูกศิษย์ได้มาก มีผู้เลื่อมใสมาก พระมหากัจจายนะพาบริวารมา ๒๐๐ ท่านก็ชื่นชม นี่เป็นอดีตปุโรหิตของพระเจ้าจัณฑปัชโชต กรุงอุชเชนี สร้างความเลื่อมใสทางด้านโน้นได้มาก บุคคลตามบวชกันมาก พระองค์ท่านกล่าวยกย่องทุกเรื่อง ถ้าพระพุทธเจ้าขี้อิจฉานี่ ศาสนาพุทธอยู่ไม่ได้หรอก ...(หัวเราะ)...

คราวนี้ตัวอย่างพ่อใหญ่ก็ทำให้ดูแล้ว หรือแม้แต่หลวงพ่อวัดท่าซุง พอถึงเวลาสำนักโน้น สำนักนี้ สำนักนั้น ตรงไหนดีท่านให้ไป หลวงปู่มหาอำพันดี..ไปนะ หลวงปู่ธรรมชัยดี..ไปนะ หลวงพ่อดาบสดี..ไปหานะ ท่านไม่ได้หวงลูกศิษย์ ไม่ได้หวงสายบุญ แต่ท่านอยากให้รู้ว่าทุกท่านถ้าหากว่าปฏิบัติตามที่พระพุทธเจ้าสอนแล้ว ผลจะออกมาเหมือนกัน สามารถที่จะยืนยันได้ แต่ถ้าหากว่ากำลังใจไม่เปิดกว้างพอ แทนที่จะไปคิดลักษณะนี้ก็ไปคิดว่าไปแข่งกัน บางอย่างก็เลยต้องปล่อยท่านไป เพราะว่าท่านคิดได้แค่นั้น ...(หัวเราะ)...