มีจุดที่เขาพักให้พวกเราเข้าห้องน้ำกัน ปรากฏว่าพวกเรามีความสามารถสูงมาก เวลาพักเข้าห้องน้ำแค่ ๑๕ นาที เรายังมีเวลาไปซื้อของกันได้ ตรงนั้นเป็นเส้นทางที่สมัยเหมาเจ๋อตุงพากองทัพคอมมิวนิสต์ให้เดินทางไกล ๑,๐๐๐,๐๐๐ กิโลเมตร เห็นความพยายามของคนเก่าคนแก่เลย เพราะว่าเขาใช้โซ่เหล็กขึงข้ามลำน้ำ ๔ - ๕ เส้น แล้วก็คงจะเหยียบโซ่ล่าง จับโซ่บน เดินข้ามในลักษณะอย่างนั้น
เราลองคิดดูว่า กองทัพคอมมิวนิสต์ไป ก็ต้องมีอาวุธหนัก อาวุธเบา เสบียงอาหาร สัตว์พาหนะ โห...สะพานลักษณะอย่างนั้นเขาเอาข้ามไปได้ อาตมาเองสมัยหนุ่ม ๆ ถ้าให้แบกลูกวัวสักตัวหนึ่งนี่พอไหว แต่พวกเดินทางไกลส่วนใหญ่เป็นม้า ลา ล่อที่โตเต็มวัยแล้ว แล้วยังพวกอาวุธหนักของเขา อย่างพวกปืนกลหนัก ต้องถอดเป็นชิ้น ๆ แล้วก็ค่อย ๆ ขนข้ามไป ใช้ความมานะพยายามสาหัสจริง ๆ กว่าที่จะข้ามไปกันได้
ตอนแรกพวกเราเห็นทางด้านนี้ก็โอ้โห...ที่ไหนได้ อีกด้านหนึ่งขึ้นเขาเลย โยงโซ่ขึ้นเขา อะไรจะทรหดอดทนปานนั้น ตรงนี้โยงข้ามแม่น้ำเราก็ว่าแย่ นี่โยงขึ้นเขาอีก แต่ก็อย่างว่าแหละ...ได้ดูกันไม่กี่คนหรอก ที่เหลือมัวแต่ไปเดินซื้อของกัน
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 23-11-2019 เมื่อ 03:02
|